حفظ فاصله اجتماعی و قرنطینه شخصی دو راه موثر برای کاهش شیوع بیماری کووید-۱۹ است. ما این مساله را تجربه نکرده‌ایم، ولی تجربیاتی داریم که از بعضی جهات به وضعیت فعلی شباهت دارند. انسان‌ها همیشه وقتی با وضعیت جدیدی روبه‌رو می‌شوند دنبال تجربیات مشابه می‌گردند. “اصلی‌ترین تشابه تهدید وجودی است. نه تنها این خطر وجود داشت که در کوتاه‌مدت به خاطر اصابت بمب به خانه‌تان کشته شوید، بلکه خطر تهاجم و اشغال نیز وجود داشت که اتفاقی فاجعه‌بار محسوب می‌شد. یکی از مسائلی که همه‌گیری ویروس کرونا را با آن خاطره پیوند می‌زند همین حس اجتماعی اضطراب است.
این تشابه می‌تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از واکنش مردم به توصیه‌های بهداشتی – رعایت سختگیرانه یا رفتار اجتنابی و نادیده گرفتن توصیه‌ها و رفتن به یکشنبه بازار شلوغ مثل همیشه – پیدا کنیم.
پیشنهاد این است که دنیای چند ماه یا چند سال بعد را تصور کنیم که همه‌گیری به پایان رسیده است.“در آن زمان چه فکری راجع به رفتار فعلی خود می‌کنیم؟ آیا از رفتار خود افسوس خواهیم خورد؟ درست است که ما هنوز از این وضعیت عبور نکرده‌ایم، اما می‌توانیم به نمود رفتارمان در آینده فکر کنیم. شاید کمک کند تا تصمیمات بهتری بگیریم. سعی کنید پیام مثبت باشد
تقاضای ما از مردم این است که خود را قرنطینه کنند و این مساله به خودی خود چیز مثبتی نیست. برای همین باید سعی کنیم قرنطینه را در قالب یک چیز مثبت ارائه کنیم، مثلا به عنوان داشتن وقت کافی برای پرداختن به کار‌هایی که قبلا نمی‌رسیدیم انجام دهیم، عین کتاب خواندن.