بهروزی فر – مکان های برگزاری کنکور، این آوردگاه آزمون سرنوشت به تصور خیلی ها! در روزهای هشتم تا یازدهم تیرماه ۱۴۰۱، باز هم مثل همه ۵۲ سال گذشته، صحنه های فراوانی را ثبت و ضبط کرد که بدون تردید از حافظه خاطرات خیلی از خانواده ها پاک نخواهد شد. نمایش صحنه های حضور والدین در حوزه های برگزاری کنکور، همراهی آنها با فرزندان شان تا لحظه ورود به جلسه، فرش پهن کردن ها در فضاهای پیرامونی سالن های آزمون و چشم به راه ماندن ها برای اتمام مسابقه زندگی دلبندان شان، ذکر گفتن های پدرها و مناجات خواندن های مادرها، دل نگرانی های همه افراد خانواده برای یک نفر کنکوری جمع شان و… همه و همه در یازده شهرستان تابعه خراسان جنوبی، مشتی نمونه خروار از تمام شهرهای ایران بود که نشان داد، علیرغم همه تغییر و تحولاتی که مدام از آن ها خبر می دهند و همه تلاش هایی که طی چند سال گذشته صورت گرفت تا از راه نیل دوره تحصیل نیمی از دانش آموزان به سمت هنرستان ها و مدارس فنی و حرفه ای، کاهش حجم افراد نیمکت نشین در این ماراتن رقم بخورد!  کنکور اما، همچنان دغدغه اصلی خیلی خانواده هاست و بسیاری از جوانان این سرزمین، تنها راه تحقق رؤیاها و دستیابی به آرمان های خود را در موفق بیرون آمدن از این گود بزرگ جستجو می‌کنند. واقعیت این است که به استناد پژوهش های صورت گرفته، کنکور یکی از اصلی ترین معضلات جامعه امروزی است که اگر چه همواره در حال جولان دادن است و آثار آن در برنامه های زندگی خانواده ها همواره دیده می شود، اما همه ساله با نزدیک شدن به زمان برگزاری آن، بیش از پیش خودنمایی می‌کند و هر چه به لحظات برگزاری این آزمون سرنوشت، نزدیک و نزدیک‌تر می‌ شویم، تب و تاب آزمون در میان داوطلبان و به ویژه تک تک افراد خانواده های آنها بیشتر و بیشتر می‌شود. کنکور، یک امتحان است، درست مثل همه امتحان هایی که طی ۱۲ سال تحصیل بچه ها وجود داشته و اغلب از دید والدین دور مانده است و چه بسا خانواده هایی که در تمام این ۱۲ سال، حتی برای یک بار هم به مدرسه فرزندان شان سری نزده اند تا جویای احوالات فرزندشان در محیط تحصیل باشند و از نحوه عملکردش در کلاس درس بدانند، اما همین خانواده ها هم در کنار همه آنها که لحظه به لحظه فرزندان خود را در نحوه درس خواندن و حضور در مدرسه رصد کرده اند و حتی برای تسهیل شرایط دسترسی آنها به افق آرزوهاشان، هزینه هایی گزاف را متحمل شده اند، همه و همه در ایام کنکور، یک حال و هوا را تجربه می کنند و هر یک به نوعی دغدغه دارند، غافل از این که کنکور، آوردگاهی است برای رو کردن دسترنج ۱۲ سال تحصیل در ۵ ساعت رقابت تنگاتنگ که البته تحت تأثیر عوامل بسیار فراوانی هم می تواند سمت و سویی غیرمنتظره به خود بگیرد. شرایطی مثل اتفاقات حاشیه ای، استرس بیش از اندازه دانش آموز، گرما و سرمای طاقت فرسای محیط، صدای کولرها و وسایل سرمایشی، نور فضا، نوع و کیفیت صندلی، نحوه برخورد عوامل در هنگام ورود یا در طول آزمون و… همه و همه در تمرکز دانش آموز تأثیرگذارند و به راحتی می توانند نتیجه آزمون و در حقیقت آینده فرد را تحت الشعاع قرار دهند. حقیقت این است که کارشناسان و حتی آنها که نتایج خوبی هم از حضور در این ماراتن کسب کرده اند، بر این باورند که؛ کنکور، همه مسیر آینده نیست، بلکه فقط یک پله از مسیر نیل به موفقیت است، اما نظام آموزشی ما که به زعم اهل فن، از بیماری های مزمنی در رنج است، همچنان در حال تقویت این شرایط است که کنکور، یک غول مجسم شود و شرایط به نفع گروهی خاص! به گونه ای پیش رود که تب کنکور نه تنها پایین نیاید که در حال تشنج باشد و خانواده‌ها را وادار کند برای قبولی فرزندان خود در رشته و دانشگاهی خاص، هزینه‌های گزاف را متحمل شوند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)