شاید گفته شود نداشتن برنامه صحیح برای ساماندهی به توزیع نان موجب فساد گردیده است. یک کیلو آرد گندم در بازار آزاد درحدود فلان عدد به فروش می رسد و از نظارت هم خبری نیست. چند وقت پیش یکی از اقوامم در یک شب نشینی اعتراف کرد که برخی از آرد های کارگاه تولیدی خودشو از روستاهای مجاور تامین می کند. چند نرخی بودن قیمت اقلامی مثل آرد باعث شده که هم فروش غیرقانونی افزایش پیدا کند و قاچاق رونق داشته باشد و ارزانی موجود ؛ موجب سوء استفاده دام داران برای تأمین خوراک گاو و گوسفند و مرغ شده. آیا این فاجعه نیست که نانی که با این زحمت و مشقت و با هزینه های گزاف تأمین می شود تبدیل به خوراک دام گردد و از چرخه تأمین غذایی خارج شود. سال هاست که در عرصه نان نتوانسته ایم یارانه نان را مدیریت کنیم و به گونه ای آن را تخصیص دهیم که به معنای واقعی کمک حال مردم باشد. متأسفانه عدم توازن در چرخه توزیع باعث شده تا در برخی استان ها نان تبدیل به خوراک دام شود و در برخی استان های مرزی و محروم به طلای نایاب مبدل گردد که مردم برای خوراک روزانه خود مجبور باشند از دلالان آرد بخرند!. این وضع قابل قبول نیست آیا واقعا مدل دیگری برای عرضه نان در استان و حتی کشور وجود ندارد؟؟