در خیابان مدرس بیرجند قدم می زدم خانم جوانی را دیدم که با سگی در بغل و مانتویی کوتاه و شالی که به عنوان شال گردن از آن استفاده می کرد در خیابان راه می رفت . برخلاف همه آنهایی که سریع رگ گردنشان بیرون می زند و غیرتی می شوند به حال خودم و مسوولینی که ادعای انقلابی بودن دارند افسوس خوردم البته نه از آن جهت که چرا کسی به این خانم تذکر نمی دهد از این منظر که چرا بسترهای فرهنگی شهر ما طوری چیده شده که این خانم جز خودنمایی در خیابان ها و سگ گردانی که البته هیچ تفریحی هم محسوب نمی شود جایگزین مناسبی برای تفریح و پوشش خودش پیدا نکرده است . همان جا نذر کردم که چند قواره چادر مشکی و مقنعه حجاب را برای اقشار پایین دست جامعه به جهت ترویج فرهنگ حجاب و عفاف هدیه کنم اما وقتی سری به فروشگاه ها زدم دیدم آنها که بی حجابی را انتخاب کرده اند خیلی از منظر اقتصادی بی راه هم نرفته اند . پوشش های بد به طور فراوان و با قیمت های مناسب و پوشش اسلامی به ندرت و با قیمت های گزاف عرضه می شود که در توان خرید من کارمند هم نبود . کسبه هم حق داشتند وقتی هیچ حمایتی در راستای تولید و عرضه پوشش اسلامی نمی شود و قرار است بین آنکه فرهنگ غرب را عرضه می کند با آنکه برای فرهنگ اسلامی از منافع خودش می گذرد فرقی نباشد چه انگیزه ای برای کاسب مسلمان بیرجندی باقی خواهد ماند . کاش روزنامه با سابقه ای مثل آوا سری به پستوی مسوولین خفته استان می زد و سوال می کرد بی انصاف ها برای فرهنگ و نشاط و شادابی نسل جوان این استان چه کرده اید که در سایه کم کاری شما این آسیب ها هر روز گسترده می شود ؟ قطعا بدانید از فردای پیگیری های شما باز با افکار سنتی خود پیگیر برخورد های قهری خواهند بود در حالی که برای جذب حداکثری قشر جوان در بستر فرهنگ اسلامی ذره ای هزینه نکرده اند . از من شهروند که یک تذکر لسانی بر می اید که با شرایط فعلی آن را هم به صلاح نمی دانم اما حضراتی که حقوق این کار را می گیرند و مسوولیت بر عهده گرفته اند و در این دنیا به هیچ کس پاسخگو نیستند آیا در آن دنیا پاسخی خواهند داشت ؟