سلام پیش از این هر وقت که به مطب دکتر می رفتم اول از همه تعداد بیماران در صف را می شمردم و با معادلات ریاضی خودم و ضرب آن در تعداد ساعت کار ، آهی می کشیدم که ما برای دو قِران پول چه جانی می کنیم و پزشکان در اتاق های خود نشسته و چه پولی به جیب می زنند.چند شب پیش اما به واسطه کسالت دخترم به بیمارستان و بعد از آن مطب پزشک اطفال رفتم چند نکته توجه ام را جلب کرد .اول اینکه در بیمارستان ولیعصر که مرکز بیماران کرونایی بود نظم خاصی برقرار بود و فضایی آرام و برخورد دلسوزانه پزشک و پرستاران اورژانس قابل تقدیر بود .برای من که تا حد زیادی از کرونا می ترسیدم و انتظار داشتم با پرستاران و پزشکان بی اعصاب و خسته از شرایط روبرو بشوم ، آرامش دکتر و همکارانش در برخورد با من و فرزندم جالب و ستودنی بود .برایم جالب بود بر خلاف گذشته که حتما باید بروکراسی اداری را برای دیدن پزشک می گذراندم پزشک محترم بدون هیچ سختگیری دخترم را معاینه کرد و پس از بررسی علایم ما را به بخش اطفال راهنمایی نمود .در بخش اطفال هم انصافا همه چیز مرتب و برخورد پزشک و پرستاران واقعا خوب و انسان دوستانه بود .آنجا هم بدون بروکراسی های طولانی اطلاعات لازم برای درمان فرزندم را گرفتم و برای تکمیل درمان به پزشکان متخصص معرفی شدم .مطب خانم دکتر اطفال هم که برایم واقعا جالب و قابل تقدیر بود اولا این که اجازه تجمع و قرار گرفتن بیماران در کنار هم را نمی دادند و منشی محترم مطب هر چند دقیقه صندلی ها و فضا را ضدعفونی می کرد و با تهویه مناسب امنیت را به مراجعان هدیه می داد .خود خانم دکتر هم چقدر با صبر و حوصله علیرغم اینکه علایم فرزندم مشکوک به کرونا بود او را معاینه کرد و بیش از من دغدغه مندانه وضعیت دخترم را پیگیری نمود. من که کاری از دستم بر نیامد جز تشکر و درود و صلوات به روح والدین این پزشک که عکس آنها را بر دیوار اتاق نصب کرده بود اما امیدوارم مسئولین هم قدر مجاهدت های این مدافعان سلامت در خط مقدم بیمارستان ها را بدانند .