دیروز در فضای مجازی متنی از یکی از فعالان اجتماعی دیدم که گفته بود وام های قرض الحسنه دارد برمی گردد و کسی نمی رود به سراغش به خاطر تنگ نظری هایی که در استان وجود دارد و این که همه به دنبال متهم کردن هم هستند . من به عنوان یک کارمند که نزدیک 27 سال در بدنه دولت در استان خدمت کرده ام باید بگویم این واقعیت ما است و متاسفانه باید برویم و بررسی کنیم که چرا ما اینقدر با خودمان بد می کنیم . چند وقت پیش به 6 نفر از دوستان و هم دوره ای هایی که الان هر کدامشان در استان های دیگر و یا سطح کشور مسوولیتی دارند تماس گرفتم و گفتم استاندار خوبی به استان آمده و شما هم لطفا بیایید او را کمک کنید اما متاسفانه جواب همه این بود ما را پیشنهاد ندهید که دیگر پایمان را هم برای مسوولیت در بیرجند نمی گذاریم . این حرف متاسفانه گفتمان اکثر بومی های ماست که در اینجا مسوولیت داشته اند انگار کسی که در خراسان جنوبی بیاید حتما برای او باید پرونده سازی شود و آنقدر او را اذیت کنند که تمایلی به برگشت نداشته باشد . کاش می دیدگاه های خودمان را عوض کنیم . هنوز یادم نرفته چند مدیرکل در دولت قبل به بهانه اینکه از نظر سیاسی همسو با نگاه استاندار نیستند برکنار شدند و یک روز نگذشت که در استان های بزرگتر و در همان دولت و با همان تفکر سیاسی از توانشان استفاده کردند . حالا ما در بیرجند نشسته ایم و خط کش برداشته ایم که چه کسی همسو است و چه کسی نیست ! چه کسی از پرونده های خودساخته ما دارد و چه کسی هنوز ندارد ؟ چه کسی را باید تخریب کنیم و چه کسی را باید برکنار کنیم . هر چقدر فکر می کنم تنها چیزی که در اینجا برایمان مهم نیست توسعه و پیشرفت استانمان است . خدایا خودت ما را به آنچه که خیر است هدایت کن