پرفسور محمد حسن گنجی
پدر علم جغرافیای ایران
محمد حسن گنجی پدر علم جغرافیای ایران دارای ۱۳۰ اثر برجسته علمی و تخصصی به زبان‌های فارسی و انگلیسی و تربیت کننده ۱۱ نسل استاد عالی در حوزه جغرافیاست.
محمد حسن گنجی در سال ۱۲۹۱ در شهرستان بیرجند به دنیا آمد. پدر او، ابوتراب مدت‌ها نایب‌الحکومه شهر “قاین” بود. وی سه برادر و دو خواهر داشت که چهار نفر آنها در مدارس محلی بیرجند به تدریس اشتغال داشتند.
گنجی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از آن برای ادامه تحصیل به تهران مهاجرت کرد. در تهران به دارالمعلمین عالی رفت و در رشته تاریخ و جغرافیا تحصیل کرد و به درجه کارشناسی رسید. سپس در حدود سال ۱۳۱۲ به عنوان دانشجوی برگزیده به اروپا اعزام شد و در دانشگاه ویکتوریا منچستر انگلستان به تحصیل ادامه داد و در سال ۱۳۱۷، لیسانس تخصصی خود را در جغرافیا اخذ کرد.
در سال دوم ماندن در انگلستان بود که پس از یک سال مطالعه و بررسی رشته‌های گوناگون، تصمیم خود را گرفت که در زمینه جغرافیا کار کند و از آن زمان تاریخ برای او در درجه دوم اهمیت قرار گرفت. گنجی در آن سال در گروه تخصصی جغرافیا در دانشگاه منچستر نام‌نویسی کرد و پس از چهار سال توانست لیسانس تخصصی و ممتاز در جغرافیا را به دست آورد که برابر کارشناسی‌ارشد به شمار می‌آید. وی دلیل گرایش خود را به جغرافیا و به ویژه هواشناسی، دو رویداد خشکسالی و سیلی می‌داند که در روزگار کودکی و نوجوانی در زادگاهش رخ داد و باعث آسیب زیادی به روستاییان شده بود. او در سال ۱۳۳۱ مجدداً با استفاده از بورس تحصیلی عازم آمریکا شد و مدرک دکتری خود را در رشته جغرافیا، از دانشگاه کلارک دریافت کرد. پایان نامه دکتر گنجی درباره آب و هوای ایران به زبان انگلیسی به چاپ رسیده‌است. محمد حسن گنجی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت و به عنوان اولین شخصی که جغرافیای نوین را وارد برنامه‌های دانشگاهی کرده‌است،
امام علی(ع)، الگوی شهامت برای تمامی انسان‌های جهان
امام علی بن ابی‌طالب (ع) در سیزده رجب سال سی‌ام عام الفیل یعنی 23 سال پیش از هجرت نبوی دیده به جهان گشود. فضیلت های بی شمار حضرت علی علیه السلام، در هیچ بیان و زبانی نمی گنجد و در هیچ دفتر و کتابی نمی توان آن را توصیف کرد. شاید تنها برخی فرشتگان آسمان، قدرت درک حقیقت وجودی او را داشته باشند. برشمردن مناقب و فضایل حضرت، مانند اندازه گیری آب دریا با پیمانه است.حضرت علی علیه السلام، روزها روزه می گرفت، شب ها را به گرسنگی می گذراند و غذای خود را به دیگران می بخشید امیرالمؤمنین علی علیه السلام، پارساترین مردم پس از پیامبر خدا و سید زاهدان دوران خود بود. حضرت هرگز غذای سیر نخورد.فصاحت کلام حضرت علی علیه السلام بی مانند و بلاغت بیانش بی بدیل بود؛ به گونه ای که علمای بلاغت عرب آن را بالاتر از کلام مخلوق و پایین تر از کلام خالق دانسته اند.«نهج البلاغه، آیینه ای است که سیمای قرآن را نشان می دهد و هر دو به مبدأ الهی وصل اند. نهج البلاغه، برادر قرآن است، تفسیر دین است، سخن علی و رهگشای فصاحت و بلاغت و کتاب ارشاد و آموزش است.نهج البلاغه، نوای نای حیات است، سرود رود یقین است، کتاب دل است، کتاب عاطفه و عشق، عقیده و جهاد، اندیشه و تعقل است، کتاب رهبری و رهروی است، برنامه زندگی است، نسخه شفابخش دردها و بیماری هاست، جدول عرفان است، طراز زیستن و منشور حکومت است. این روز بزرگ را به نام پدر نامگذاری کرده اند
