سلام و خسته نباشید به همه عوامل روزنامه آوا. چند وقتی است برای من سواله که افق مدیران ما تا کجاست؟ بیرجند و استان را در چند سال آینده کجا می بینند و چه اقداماتی می خواهند برای آن روزها انجام دهند؟ متاسفم که باید اینو بگم که این خطه اگر چه مردان بزرگی رو به جامعه ایران و جهان معرفی کرده اما سهم افراد ضعیف رو هم نمیشه نادیده گرفت و این افراد ضررهای بسیاری به این استان و شهر زده اند. واقعا هر کی شجاعت داشت تو جنگ شهید شد. هر کی نابغه بود یا رفت یا فراری شد از دست برخی ها. هرکی ثروت داشت رفت شهرهای بزرگتر. جسارت نشه ولی واقعا قحط الرجال هست. نیست کسی که به عنوان مدیر توانمند بشود اعتماد کرد. قبل از مدیریت با هزار تخریب مدیر سابق و راهکار موفقیت میاد جلو بعد که انتخاب شد میبینی صد رحمت به قبلی. ضمنا در بیرجند برخی سازمانها از بیکاری حتی در زندگی مردم هم سر کشی می کنند و یک مدیر توانمند هیچ اختیاری نداره گر بهترین مدیران جهان بیارید در چهارچوب سیستم و فضای بسته نمیتونه کاری کنه.. چه رسد به مدیران محافظه کار محلی .. بیشترین تهدید برای مدیران محلی در مناطق خودشان اینه که ریسک نمی کنند که مبادا برای آنها پرونده درست بشه بعضی ها هم با گرفتن مدیریت تصور خدایی می کنند و حتی در مواردی کار مردم رو قفل می کنند تا دست و پا زدن ملت رو ببینید. مسوولین عالی باید در خصوص انتخاب مدیران دقت کنند و جسارتا اول افق دید این ادمها را بسنجند و کسانی که نه تنها برای آینده برنامه ای نداشته چه بسا توان دیدن جلوی پای خود را هم ندارند در مسوولیت ها نگمارند چرا که یکی از دلایل جدی گلایه مردم ما مخصوصا در دولت جدید که در کل کشور اتفاقات خوب می افتد اما در استان ما کم کاری می شود همین کوچک بودن برخی مدیران میانی است
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
