سلام و عرض خسته نباشید. بنده یکی از کارمندان یا بهتر بگم کارگران یکی از معادن استان هستم و همیشه مسئولان زیادی را دیدم که برای از بین بردن خام فروشی در معادن استان صحبت کردند اما هیچ وقت به این سخنان به مرحله عمل نرسیده و هنوز خام فروشی در معادن ما جریان دارد. چرا خراسان جنوبی یکی از مهم‌ترین استان‌های معدنی کشور از نظر تنوع و میزان ذخایر معدنی که دهه هاست شاهد خام فروشی ثروتش است؟ چرا بدون تلاشی برای دستیابی به ارزش افزوده به دیگر کشورها صادر و در حالی به کام دیگران می شود که نامی هم از سرزمین استخراج بر این گنج نمی ماند . سال هاست جملات تاکیدی از تریبون های مختلف از زبان وزیر گرفته تا استاندار و مدیرکل درباره نباید های خام فروشی می شنویم . اما فقط می شنویم و می خوانیم و اقدام قابل قبولی برای پایان یا حتی کاهش این معضل نمی بینیم. بررسی چراها در حل مسائل و هدایت رویه ها به مسیر درست اهمیتی ویژه دارد و البته تا مسئله ای برای ما مهم نباشد درباره چرایی بروز آن جستجو نمی کنیم. مشکل کار کجاست؟ تامین برق این معادن مشکل است که استان ما ظرفیت بی نظیری برای برق رسانی دارد؟سرمایه گذار نیست؟ کارخانه فراوری نداریم؟ دقیقا مشکل چیست؟ که این خام فروشی ورد زبان مسئولان ما در سال های اخیر است و گویا هیچ وقت هم درست نمی شود. برخی مدتی پشت میزی می نشستند و مدتی بعد در جایگاهی دیگرهمین نوع بودن را تکرار می کردند. شاید دری به تخته ای بخورد و مسئولی مسئول پیدا شود و کارها را پی گیری کند. دست کم این امید وجود دارد با حل مشکلات و ایجاد زیرساخت های لازم حوزه معدن استان از حالت خام فروشی در بیاید و ارزش افزوده زیادی به این استان برسد.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
