روزهای سختی را پشت سر می گذاریم به ذهنم رسید که این روزها در کنار تمام انتقاداتی که به وضعیت داریم اما باید امیدوار باشیم. من هم می دانم که بسیاری از خانواده هستند که زیر چرخ این تورم لعنتی له شدند و صدای خرد شدن استخوان هایشان هم کسی نمی شنود اما ما باید در این شرایط چیکار کنیم؟ درست است که در این دولت خیلی کنترل شد و از شدت تورم کاسته شد اما هنوز با ان درگیر هستیم به نظرم کمی همدلی های بیشتر، کمی برنامه ریزی برای اولویت سنجی نیازها در هزینه های زندگی، کمی امیدواری به بهتر شدن وضعیت و صبر کردن، کمی انرژی خوب برای همدیگر فرستادن، کمی داد و فریاد بیشتر از سوی مسئولین برای دیدن مشکلات مردم استان در مرکز و کمی دور شدن از حرکت های شعاری با اقدامات عملی برای حل مشکلات مردم لازم است که هم ما و هم مسئولان انجام دهند و نباید اجازه دهیم افرادی با اقدامات ناخردمندانه امید مردم را از آنها بگیرد. اقدامات از هر جنسی می توانند باشند. می توانیم بیشتر خوبی ها را ببینیم به عنوان مثال مغازه ای را دیدم که فروشنده نوشته بود با این مضمون که اگر توانایی مالی ندارید، اشکالی ندارد بخرید و بعد باقی مانده را حساب کنید.چقدر حال آدم های دنیا خوب می شود وقتی هر جا که باشند انرژی مثبت بگیرند. آن را به صورت زنجیره وار منتقل کنند. از مسئولین استان تقاضا دارم ضمن توجه و تقدیر از این نوع کارکردها در شهر باعث تشویق بقیه شوند چرا که حال خوب و امید بیشترین نیاز امروز جامعه است. خبرهای راه آهن و انتقال آب و حتی همین صنوف آلاینده و هتل کویر که دارد احیا می شود تو این سختی ها خودش مرهمی بر دل ماست امیدوارم با تدبیر مسوولین هر چه سریعتر اوضاع بهتر شود