سلام. ورزش ما همچنان از بابت عدم ثبات مدیران تاوان سنگینی را متحمل می شود. وضع ورزش استان تا کی باید بدین صورت باشد که عدم ثبات به آن ضربه بزند؟ هیچ برنامه ریزی بلند مدت اصولی در دستور کار ورزش استان قرار نگرفته تا بتوان به آینده امیدوار بود و تا زمانی که در تعیین مدیران، شایستگی ها و مصالح ورزش لحاظ نگردد، نمی توانیم در مسیر پیشرفت و حرکت رو به جلو گام برداریم. متاسفانه مهمترین آفت و مشکل اساسی که موجب گردیده علی رغم توانمندی های فراوان و چهره های مستعد در اقصی نقاط استان نتوانسته ایم آنها را شکوفا کنیم تا در میادین مهم داخلی و بین المللی از موجودیت و اعتبار ورزش ما دفاع کنند،عدم رعایت اصول اولیه مدیریت است و حتی در مواردی که مدیران کاردان و صالح در مصدر امور قرار گرفته اند، به علت تنگ نظری و سلایق شخصی، عرصه بر آنها تنگ گردیده و فرار را بر قرار ترجیح داده اند و بدیهی است با جایگزینی مدیرانی که شایستگی کمتری از مدیران قبلی داشته اند حاصل کار و تلاش مدیران موفق بر باد می رود. مدیران ما با آگاهی از عدم ثبات دوران مدیریت خود پس از حضور در یک مجموعه به برنامه های کوتاه مدت بسنده می کنند و پیرامون اهداف آینده و برنامه ریزی دراز مدت تنها به شعار اکتفا می نمایند، زیرا فرصت به اجرا در آوردن برنامه ها به آنها داده نمی شود. تغییر مدیران هنگامی مثمرثمر و کار ساز است که مدیران دلسوز با برنامه های منطقی در راس امور قرار گیرند و توانمندی های خود را در راه اعتلای ورزش به کار بندند. فراموش نکنیم ورزش ما بیش از هر چیزی از فقدان برنامه دراز مدت رنج می برد و اگر می خواهیم در مسیر پیشرفت قرار بگیریم باید طبق اصول حرکت کنیم.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
