متاسفانه باید برای شما بنویسم که مثل نقل و نبات در شهر از الفاظ رکیک استفاده می شود که انکارش هیچ تاثیری در کمتر شدن آن ندارد. ما خانم ها بیشتر از آقایان هر روز این الفاظ رکیک را می شنویم که تا ساعت ها و شاید روزها ذهن مارو درگیر خودش می کند. صبح ها زمانی که به محل کارم می روم مجبورم از خیابانی عبور کنم موتور سوار زیاد هست و تا وقتی ما را می بینندالفاظ زشت و رکیک استفاده می کنند که روانم به هم می ریزد. هر روز استرس همین موضوع را دارم و همیشه هم نگران هستم که به خانواده و مخصوصا برادرانم این موضوع را بگویم. به نظرم خیلی از خانم های بیرجندی هم خاطرات مشابه من زیاد داشته باشند و مجبورند تحمل کنند چرا که با گفتن به خانواده شاید اتفاقی رخ دهد که جبران نشود. حالا من ماندم باید چیکار کنم؟ از ترس خودم را منزوی کنم؟ یا جوابشان را بدهم؟ اگر هم به پلیس زنگ بزنم و تا زمانی که بیایند آن افراد از بیرجند خارج شدند. شاید بگید که این یک مسئله فرهنگی است که حرفتون درسته اما قرار نیست که ما تا زمانی که فرهنگ درست بشه هر روز با استرس روبه رو شویم و یا اینکه خودمونو گوشه نشین کنیم. خواهشا نیروی انتظامی کنترل بیشتری در معابر مخصوصا خیابان هایی که شلوغ هست در اول صبح داشته باشد تا کمی همه کسانی که مثل من مجبورند برای کار، صبح زود بیدار شوند با امنیت کامل به محل کارشان بروند. اگر هم با نیروی انتظامی این پیام منو مطرح کردید خواهشا جواب آن را منتشر کنید تا حداقل بدانیم در آن لحظه باید دقیقا چیکار کنیم.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
