تمام تلاش مان را می کنیم تا به لحاظ تجهیزات مورد نیاز از ماسک گرفته تا گان و عینک و دستکش کمبودی برای غسال ها و همکاران مان در دفتر آرامستان به وجود نیاید. محسن کدخدا 4 ماه است که به عنوان رئیس سازمان آرامستان های بیرجند انتخاب شده است، شاید خیال می کرد بعد از داشتن پست های پر مشغله ای مانند اداره خدمات و تدارکات یا حوزه منابع انسانی کار در دفتر آرامستان کمی راحت تر باشد، اما بعد از دو ماه آغاز به کار، کرونا کار در این سازمان را سخت کرد، تا حدی که کمبود ماسک و تجهیزات لازم برای شست و شوی میت های کرونایی باعث شد تمام ایام عید و روزهای تعطیل را به دنبال تهیه این اقلام برای نیروهای سازمانش باشد. وی با توجه به ابلاغی که به تازگی برای غسل متوفیان کرونایی به جای تیمم به غسالخانه ها شده است، می گوید، به هر حال باز هم شرایط ویژه را می گذرانیم و باید تجهیزات مورد نیاز به ویژه ضد عفونی کننده ها و لباس های ویژه برای غسل تامین باشد. کدخدا تمام این اقلام را باید از منابع سازمان تهیه کند، شاید در تامین مالی این موضوع مشکلی نباشد اما متاسفانه در تامین تجهیزات استاندارد کمی مشکلات وجود دارد. وی با تقدیر فراوان از کارمندان و غسال ها و حتی راننده ای که فوتی های کرونا را حمل می کند، ادامه می دهد: همه این نیروها جان بر کف کار می کنند و از اول تاکنون با ما همراه بوده اند. هیچ کدام برای جا به جا کردن میت کرونایی، تیمم و غسل و دفن در انجام کار کوتاهی نکرده اند که این موضوع جای قدر دانی دارد. کدخدا با اشاره به اینکه فکرش را هم نمی کرد روزی در این سازمان با چنین بحرانی درگیر شود، می گوید: هر روز صبح پخش دعای عهد در محیط آرامستان و آرامش همکاران ، فضای معنوی آرامستان و دیدن اینکه فقیر و غنی ، معروف و گمنام در زمان تشییع میت یکسان هستند آرامشی خاص به او می دهد و این که آدم ها می توانند چقدر آسیب پذیر باشند. رئیس سازمان آرامستان های شهرداری بیرجند ناراحت از دفن غریبانه برخی میت ها در این روزها آرزو می کند این ایام زودتر تمام شود و امیدوار است با همکاری بیشتر سازمان ها و به ویژه دانشگاه علوم پزشکی بتواند تجهیزات و اقلام مورد نیاز را برای غسال ها که بی ادعا کارشان را به بهترین نحو انجام می دهند، تهیه کند.وی اضافه می کند: تمام همکارانم هم آنهایی که در حوزه متوفیان کار می کنند و هم غسال ها مانند سربازانی گمنام هستند که برای انجام کاری که بر عهده گرفته اند شایسته تقدیرند. محمودابادی
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
