سلام حتما شما هم تا به حال به نیروی کار نیاز داشته اید و برای کارگر به میادین شهر مراجعه کرده اید . یکی از همین کارگران برایم تعریف می کرد که اگر کارکن باشی برای حدود 3 ساعت کار مفید در روز 130 تومن می توانی بگیری می گفت 3 روز در هفته کار می کند و 4 روز دیگر را به قول خودش زندگی و به این صورت امرار معاش می کند اما نکته جالب اینجاست ما هر وقت صحبت از اشتغال می شود دم از بیکاری می زنیم در حالی که همین امروز شما نمی توانید یک استاد کار و یا یک وردست گچ کار و کاشی کار پیدا کنید . اگر حسابدار خبره و آشنا به قوانین باشید ذره ای وقت خالی ندارید. اگر کابیت ساز و یا نجار باشید برای مدتها بعد به مشتریان نوبت می دهید و یا برای کوچکترین کار فنی باید ناز یک تاسیساتی را بکشید تا اگر وقت کند بیاید و مشکل شما را حل کند و کلی هم پول بگیرد. حالا باز هم می شود گفت بیکاری است ؟ نه ! اما بی تدبیری هست ! اگر به کسی بر نمی خورد بی فرهنگی در حوزه کار هست و متاسفانه وقتی می بینیم فرهنگ کارگر ما این شده که 3 روز کار کند و 4 روز بخورد کاملا متوجه عمق فاجعه می شویم. تا که بورس بالا می کشد کارمند ساده دفتری هم برای مدیرش منت می گذارد که با این شرایط کار کردن توجیه ندارد بورس فلان مقدار سود
می دهد و تو اینقدر حقوق می دهی تا که بورس سقوط می کند کاریابی ها شلوغ می شود و قشر بیکار یک دفعه ای یاد کار می افتند. لذا به جد از متولیان امر می خواهم روی فرهنگ کار و اشتغال در استان کار کنند و در کنار آن آموزش های فنی را تقویت کنند که با تکیه بر توانمندی های اشخاص بتوان اشتغال های خرد را ایجاد کرد. حالا که خراسان جنوبی به یک کارگاه عمرانی تبدیل شده بهتر این است که نیروی کار سرگردان استان هم بتواند خودش را سرپا کند و به مدد آموزش و حمایت مسئولین اشتغال پایداری را برای خود رقم بزند و درب بسیاری از آسیب های اجتماعی را به روی خانواده ها ببندد.
ج . ع از بیرجند