خراسان جنوبی، استانی پهناور و غنی از ذخایر معدنی، از طلا و آهن تا مس و کرومیت، گنجینهای است که میتواند محرک اقتصادی برای کل کشور باشد. اما با وجود بیش از ۴۰۰ معدن شناساییشده در این منطقه، تنها تعداد انگشتشماری از آنها فعال هستند و حتی همین تعداد محدود نیز با چالشهای متعددی دست و پنجه نرم میکنند. به عنوان یک شهروند که سالها شاهد رکود این بخش بودهام، باید بگویم که مدیریت نادرست، بوروکراسی اداری پیچیده و کمبود امکانات، این ظرفیت عظیم را به خواب زمستانی فرو برده است. یکی از بزرگترین موانع فعالسازی معادن در خراسان جنوبی، فرآیندهای اداری طاقتفرسا و طولانی است. اخذ مجوزهای لازم برای بهرهبرداری از معادن گاه سالها به طول میانجامد و این روند خستهکننده، بسیاری از سرمایهگذاران را از ادامه کار منصرف میکند. حتی معادن فعال نیز مجبورند برای تمدید پروانهها یا حل مشکلات حقوقی ماهها درگیر مراحل اداری باشند. این دیوانسالاری دست و پاگیر نهتنها زمان و انرژی بهرهبرداران را هدر میدهد، بلکه سودآوری معادن را نیز کاهش داده و انگیزه کار را از بین میبرد. مشکل دیگر، نبود تجهیزات مدرن و فرسودگی ماشینآلات است. بسیاری از معادن این استان با دستگاههایی کار میکنند که متعلق به دهههای گذشته هستند و راندمان پایینی دارند. تعمیر و نگهداری این تجهیزات نیز به دلیل کمبود قطعات و هزینههای بالا، به معضلی دائمی تبدیل شده است. طبیعی است که با چنین امکاناتی، بهرهوری معادن پایین میآید و حتی مواد استخراجشده نیز ممکن است به دلیل روشهای قدیمی، کیفیت مطلوب را نداشته باشند. اگرچه مسئولان بارها از برنامههای توسعه معادن سخن گفتهاند، اما در عمل حمایت کافی از بخش خصوصی صورت نمیگیرد. تسهیلات بانکی با بهرههای بالا، نبود زیرساختهای حمل و نقل مناسب و حتی مشکلات امنیتی در برخی مناطق، باعث شده بسیاری از معادن کوچک و متوسط به حالت نیمهتعطیل درآیند. در حالی که با سرمایهگذاری هدفمند و اصلاح قوانین دست و پاگیر، میتوان این گنجهای پنهان را به ثروتی ملی تبدیل کرد. خراسان جنوبی میتواند با فعالسازی معادنش، هزاران شغل ایجاد کند و سهم بزرگی در رشد اقتصادی کشور داشته باشد. اما تا زمانی که مشکلات اداری، کمبود تجهیزات و نبود حمایتهای جدی ادامه دارد، این ظرفیت عظیم همچنان خفته خواهد ماند. آیا وقت آن نرسیده که به جای شعارهای تکراری، قدمهای عملی برای نجات معادن این استان برداشته شود؟

بهروزی فر – “آب، زیر پوستش افتاده”، یک اصطلاح پرکاربرد است که معمولاً زمانی استفاده