با توجه به افزایش تورم کمرشکن در ساخت وساز برای قشر کم‌درآمد و گرانی مصالح و خدمات مرتبط، اجاره‌نشینی برای بسیاری از افراد به یک معضل تبدیل شده است. هزینه‌های میلیاردی در ساخت مسکن ملی و تورم روزافزون، امیدمان را به همون پرداخت وام ۵۵۰ میلیونی کامل مصوب کشوری بسته است. متأسفانه، در کمال ناباوری از ابتدای سال، به نظر می‌رسد بانک متولی مسکن برای افراد زیادی فقط همان ۳۵۰ میلیون اولیه را آزاد کرده و هیچ خبری از ۲۰۰ میلیون متممی که به‌واسطه شرایط تورمی و افزایش قیمت مصالح برای متقاضیان مجدداً اضافه شده، نیست. این وضعیت باعث ایجاد فشارهای بی‌سابقه‌ای بر دوش مردم و متقاضیان مسکن شده. بسیاری از خانواده‌ها که برای ساخت سرپناهی ایمن و مناسب تلاش می‌کنند، اکنون با چالش‌های بیشتری مواجه هستند. آیا شنیدن افزایش مبلغ وام به ۶۵۰ میلیون تومان برای ما می‌بایست آرزوی محال تلقی شود؟ چگونه می‌توان انتظار داشت که بدون حمایت مالی کافی و در شرایط تورمی کنونی، پروژه‌های ساخت‌وساز ادامه پیدا کند؟ برخی کارشناسان بر این باورند که سیاست‌های مالی بانک‌ها باید بازنگری شود و تسهیلات بیشتری به‌منظور حمایت از قشر کم‌درآمد ارائه شود. این امر می‌تواند به تثبیت بازار مسکن و کاهش فشارهای اقتصادی بر مردم کمک کند. همچنین، باید توجه داشت که افزایش وام‌ها باید همراه با کنترل قیمت مصالح و کاهش هزینه‌ساخت وساز باشد تا بتواند تأثیر واقعی و مثبتی بر شرایط کنونی داشته باشد. آیا امیدی برای اصلاح این وضعیت وجود دارد؟
استاندار خراسان جنوبی با انتقاد از پایین بودن میزان اعتبار تخصیص یافته به حوزه فناوری
