دلایل نداشتن دوست خوب، جدایی و دوری از دیگران بسیار گسترده است و تمام ابعاد زندگی ما را دخیل می کند. اما مهمترین دلیل نداشتن دوست خوب تجربیات دوران کودکی یا سبک های تربیتی خانواده است. مهم ترین علل نداشتن دوست خوب به شرح زیر می باشد:
مهمترین علت ناتوانی در دوستیابی تربیت خانوادگی است. برخی خانواده ها روابط محدود و بسته را به فرزندان آموزش داده اند یا آنها را محتاط، محافظه کار، بی اعتماد به دیگران و غیر اجتماعی بار آورده اند. در اینگونه مواقع روانشناس خانواده می تواند با تحلیل الگوهای رفتاری و سیستم خانواده، علت را برطرف کند و به فرد کمک کند که او فراتر از الگو های خانواده رفتار کند.
یکی از اصلی ترین دلایل نداشتن دوست خوب ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران به دلیل خجالتی بودن است. دلایل خجالتی بودن یک بحث مفصل خواهد بود اما به طور کلی این مسئله از اعتماد به نفس پایین، احتیاط و محافظه کاری بیش از حد، عدم باور به خود و … ناشی می شود.
گاهی افرادی درست یا اشتباه، به دیگران نگاه از بالا دارند. غرور بیش از حد آن ها باعث می شود دیگران را کمتر از خود ببینید و نخواهند با نزدیک شدن به آن ها سطح خود را پایین بیاورند. اشتباه بودن این نگاه کاملا مشخص بوده و باعث تنها ماندن می شود.احساس حقارت و کمتر بودن از دیگران، دقیقا مثل غرور، شما را از دیگران دور می کند. به دیگران نزدیک نمی شوید چون زشت، ضعیف، بی هنر و به طور کلی دیگران از شما خوششان نمی آید؛ اما این تفکر اشتباه است.