سلام آوا. مشکلی که ما در حوزه انرژی داریم، این است که حکمرانی ما در این حوزه دچار ناترازی بوده است؛ یعنی اگر ناترازی در عرصه حوزه و تقاضا داریم، ناشی از ناترازی در سبک حکمرانی در حوزه انرژی است. اینکه مدام به فکر این بودیم که دنبال پروژه‌های بزرگ در سمت عرضه و با نگاه دولتی باشیم، این اشکال دارد. ما خودمان را از ظرفیت‌های مردمی و بخش خصوصی و پروژه‌های کوچکی که افراد می‌توانستند با سرمایه‌های خرد وارد آن شوند، محروم کردیم و برای حوزه مصرف و تقاضا هیچ متولی خاصی قرار ندادیم. در نتیجه به اینجا رسیدیم که اولین دارنده ذخایر نفت و گاز دنیا هستیم ولی داریم واردکننده بنزین می‌شویم. با این روند چند سال دیگر هم واردکننده گاز خواهیم شد؛ یعنی از این پتانسیل عظیمی که خداوند در اختیار ما داده، به بدترین نحو ممکن استفاده کردیم یا اصلاً استفاده نکردیم. باید دنبال یک سیاستی باشیم که در واقع از این پتانسیل به نحو احسن استفاده کنیم. خیلی از کشورها روی بنزین و حامل‌های انرژی نه تنها یارانه نمی‌دهند بلکه مالیات هم وضع می‌کنند. اما اینجا چنین خبری نیست. حرف من این است که این ناترازی به دلیل عدم استفاده از ظرفیت بخش خصوصی یا همان سرمایه گذاری بوده و زمانی هم این سرمایه گذاری اتفاق نیوفتد این مشکل ادامه داد. دولت باید زیرساخت های فرآوری و عرضه انرژی را با کمک بخش خصوصی به روز کند تا این بحران ها به پایان برسد