چند روز بعد از اینکه محدودیت های سوخت گیری در کشور اعمال شد و جایگاه های سوخت صف های طولانی رو تجربه کردند، بلاخره مرکز نشینان درد ما خراسان جنوبی ها را متوجه شدند. البته کم کم دردهای دیگه ما هم مثل گردوخاک و بی آبی هم درک خواهد کرد. بهرحال ناترازی حوزه بنزین رو باید پذیرفت، زمانی که داد و فریاد می زدیم که باید در این کشور سرمایه گذاری شود برای این روزها بود که بنزین رو بدون محدودیت بزنیم و نگران قطعی برق و گاز در فصول سال نباشیم بهرحال این محدودیت هایی که برای بنزین انجام شده طبیعی است. و باید برای مردم تبیین شود که چرا به این سمت حرکت کردیم. اما مهم ترین قسمت حرف من، پاسخگویی مسئولان کشور بعد از این محدودیت بود که داغ دل منو تازه کرد. هنوز یکی دو روز نگذشته وزیر نفت مصاحبه کرد، معاون اول رئیس جمهور مصاحبه کرد، رئیس مرکز پخش فراورده های نفتی با مردم صحبت کرد و… اینجا خیلی بی سرصدا اجرا کردند صداشونم بالا نیاوردند و هیچ جزئیاتی هم به مردم ارائه نکردند که چرا وقتی استان های بالای ما بدون محدودیت هست، باید ما محدودیت داشته باشیم؟ چقدر سخت بود که این موضوع برای مردم استان تبیین شود؟ چرا نباید مسئولان استان ( انهایی که تصمیم را گرفته اند نه شرکت نفت ) خودشان را پاسخگوی مردم بدانند و با دلیل و منطق جوابگوی خواسته ها باشند. به هرحال قاچاق سوخت و ناترازی حوزه انرژی یک امر پذیرفته شده است اما آنچیزی پذیرفته شده نیست عدم پاسخگویی و شفافیت مدیران است.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
