سلام امسال نیز همان کاستی ها و نقص های هرساله در عزاداری امسال مشاهده کردیم هرچند که این اطلاع را دارم که مسئولان هئیت های مذهبی همه تلاش خودشان را برای رفع این نقض ها داشتند اما با اینحال میتوانستیم مراسمات محوری در استان را با نظم تر برگزار کنیم. شاید تنها روزنه امید ، همکاری های هییت حسینی و ابوالفضلی و چند هیات دیگر باشد که برخی برنامه های مشترک را به اجرا دراورند.اما هنوز تا آن چیزی که باید ، فاصله زیادی داریم.دیگر اینکه در بعضی هیاتها، دوگانگی هایی وجود دارد که باعث دو دسته شدن هییت ها شده است.موضوعی که به نظر امسال پررنگ تر بود و قطعا اتفاق مبارکی نیست. در موضوع نظم هییت ها هم علی رغم بهتر شدن نسبت به سنوات قبل ، اما هنوز صدای بعضا ناهنجار طبل ها و سنج های برخی از هئیت ها آزاردهنده است و حل هم نشده است. هرچند باید از هئیت ابوالفضلی بیرجند واقعا تشکر و قدردانی داشته باشیم که دسته جات خودشان را بدون طبل به خیابان آوردند اما بسیاری از هئیت ها نیز بودند که تعداد طبل زدن و سنج زن از تعداد زنجیرزنان پیشی گرفته بود. هنوز در توزیع پذیرایی در هئیت ها مشکل داریم و در این گرما بهتر بود جوری برنامه ریزی می شد که مردم زمان کمتری در مساجد منتظر می شدند و … امسال برگزاری نمازجمعه عاشورایی اتفاق خوبی بود که کمی هم به فضای قتلگاه ، سر و شکلی داد.ای کاش برای سالهای بعد ، روندهای تازه ای برای بهتر شدن اوضاع قتلگاه اندیشیده شود.نکته اخر هم اینکه با وجود اعتراض برخی به حضور بانوان در حاشیه خیابان ها برای دیدن دسته های عزاداری ، باید این سوال را از خود پرسید که مگر ما چند مکان مختص بانوان ایجاد کرده ایم که حالا میگوییم فلان جا نباشند؟ وقتی این حجم از ارادت و علاقه وجود دارد ، باید زمینه های مناسب تری برای بروز آن ایجاد کرد. به نظر برگزاری جلسه آسیب شناسی در روزنامه میتواند موثر باشد تا سال های آینده ، این مشکلات کم تر شود.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
