چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳

شادی و نشاط ، گمشده این روزهای استان

مهدی آبادی – هفته گذشته، خراسان جنوبی روسفید شد. دانه‌های زیبای برف مثل پنبه حلاجی‌شده بر سر اغلب شهرها و روستاهای استان بارید تا خاطرات لذتبخش برفی در ذهن مردمی که در گذشته زمستان‌های واقعی را تجربه کرده بودند، دوباره زنده شود و نسل جدید هم با دانه‌های بلورین برف خاطره‌سازی کنند. زمستان هرچه پربارش‌تر و سردتر باشد یعنی اوضاع طبیعی است. پس باریدن برف‌های سنگین یا بارش باران‌های سیل‌آسا بیش از آن که مخاطره باشد، نعمتی است که باید مدیریت شود. بارش‌ برف می‌تواند نویدبخش زمستانی نرمال پس از چند سال تجربه زمستان‌های گرم و آفتابی باشد؛ شاید هم فرجی برای جبران نسبی سال‌هایی که با خشکسالی‌های سنگین پشت سر گذاشته شد. اما بعد از این نعمت خدادادی زیبا از خودمان پرسیده ایم که باید کجا تفریح کنیم؟ به گمانم، تازه یادمان می آید، جایی برای خالی کرن انرژی های ذخیره شده و فریاد کشیدن شادمانه هایمان وجود ندارد. اکثر خانواده ها در گوشه و کنار شهر و روستا به ساختن آدم برفی زیبا مشغول می شوند و برخی دیگر نیز سرازیر کوچه ها و خیابانها بشوند یا بیابانهای اطراف شهر را قرق کردند و دوباره بند دره یا بند امیرشاه را به سیطره درمی آورند. هوا که گرم تر شود، کم کم با آب شدن اولین برف زمستانی، شادی های سراسر انتظار ما هم آرام آرام، آب می شوند و دیگر چیزی از آنها نمانده بود جز چند عکس از کوچه های سرد و سلفی های یکهویی در فضای مجازی. خیلی ها در سال ها به این نتیجه رسیده اند که بیرجند جایی برای شادی نیست و مکان های تفریحی در شان شهروندان احداث نشده است. همین درد را هم در تابستان و ایام گرم سال داریم. جز چند استخر، مکان دیگری برای تفریح خانواده ها وجود ندارد. همین پارک صیادشیرازی که چندروز گذشته به درستی همکار گرانقدر ما خانم بهروزی فر به آن اشاره کرد، را می توانیم یک نمونه از بی تدبیری مسئولان در جهت ایجاد شادی و نشاط در بیرجند مشاهده کنیم. درحالی که کوهسنگی در مشهد یک مکان تفریحی بزرگ در پایتخت معنوی کشور است اما در اینجا به یک پارک دسته چندمی شناخته می شود. خدا اطرف شهر را برای ما حفظ کند که اگر آن هم نبود، کلا هیچ نمی داشتیم. نه در تابستان برنامه ای برای تفریح و شادی خانواده ها فراهم کرده ایم و نه در زمستان. نمی دانم چرا مسئولان فرهنگی و گردشگری ما به فکر استفاده از این روزها نیستند؟ مگر چقدر ما روزهای برفی داریم که برای آن برنامه ریزی کنیم؟ به نظر شما نمی شد که یک جشنواره زمستانی در همین بند دره برگزار می شد تا خانواده ها در آن حضور می یافتند؟ به قول عزیزی بیرجند شهر دلگیر و گهگاهی غیرقابل تحمل است. باید این مطالبه را از مسئولان شهری و سایر مدیران اجرایی و فرهنگی برای برگزاری این جشن ها و جشنواره ها در روزهای برفی داشت. به نظرم استان ما در مدیریت بحران برف در اواخر هفته جاری نمره قبولی بالایی گرفت اما مسئولان فرهنگی و شهری ما در استفاده از ظرفیت های به وجود آمده از این برف زمستانی نمره قبولی نگرفتند. عزیزان مسئول در حوزه فرهنگی خواهشا، برای تفریح و شادی مردم ارزش بیشتری قائل شویم. ما برای جامعه ی زیباتر، نیازمند روان و روح آرامی هستیم که حداقل نیمی از آن را باید در تفریح و شادی سالم پیدا کنیم. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مهدی آبادی – چند روز پیش خبری در خبرگزاری منتشر شد با این موضوع که

بیشتر

چند روز پیش توی پارک صیاد شیرازی بودم که چند تا جوان رو دیدم که

بیشتر

جم – مدیرکل امور اقتصادی و دارایی خراسان جنوبی گفت: از ۲۶ پروژه خراسان جنوبی

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فرم

فرم گزارش اشکال در سایت