بهروزی فر – در تقویم مناسبت های ملی، دهه اول تیرماه را به عنوان دهه تولید و تجارت نام نهاده اند، دهه ای برای یادآوری جایگاه تولید و تجارت در اقتصاد یک منطقه! ناگفته واضح است که تولید و صنعت، نقش مهمی در افزایش رشد و توسعه اقتصادی دارد و با رونق این بخش، نیروی کار  به حرکت درآمده و با دستیابی به اصل مهم رونق اقتصادی، زمینه‌ های بهبود سطح زندگی در این همه اقشار فراهم می آید.تولید و در کنار آن تجارت، دو اصل بسیار مهمند که تلاش های جهادگران جبهه اقتصاد کشور را یادآوری می کنند،صنعتگرانی که با همت زایدالوصف خود در عرصه کار و تولید، برآنند که هم از پس هزینه های روزافزون زندگی خود برآیند و هم این که با برداشتن زنجیرهای تحریم و وابستگی از پیکره اقتصاد کشور، گامی مؤثر در استقلال و خودکفایی میهن بردارند. بدون تردید، صحبت درخصوص جد و جهد و اهتمام کارگران در واحدهای تولیدی که اغلب با کمترین مزایا و امکانات رفاهی همراه است، تنها به مثابه قطره ای از دریای عریض و طویل دردهای نهفته این قشر زحمتکش است. تئوری های کارشناسان اقتصادی و تحلیل های پژوهشگران مسایل اجتماعی بر این نکته تأکید دارد که؛ “حمایت از تولید که   منجر به اشتغال می شود و پشتیبانی از کارگران فعال در واحد های تولیدی که درآمدزایی و امنیت خاطر یک قشر ضعیف را به همراه دارد، بدون شک یکی از شاهراه های اصلی توسعه تلقی می شود”. کنشگران اجتماعی اما آن چه را به نقد و بررسی می نشینند، حکایت تلخی است از ناملایمتی های روزگار کار و کارگری در این روزهای پرفراز و نشیب مشکلات و مصائب اقتصادی ! درست مثل همان کارگر بنده خدایی که چند روز قبل به لطف نامهربانی صاحبخانه، با سه فرزند و همسری که به تازگی وضع حمل کرده بود، بی سرپناه و آواره شد. یا آن یکی که چون نرخ بیمه افزایش یافت و صاحب کار از پس هزینه های خرید مواد اولیه برنیامد، مشمول ترجیح تعدیل نیرو شد تا بار مالی کارگاه کم شود و چرخ تولید از حرکت بازنایستد و مشتری های همیشگی حفظ شوند. یا آن دیگری که به وعده های سرخرمن عادت کرده و تبعات چند ماه حقوق معوقه اش را تنها خود درک می کند و به جهت این که از کار بیکار نشود، دم برنمی آورد و اعتراضی هم نمی کند. یا آن یکی که… چرخ تولید اگر می گردد، به همت عرق هایی است که پای دستگاه ها بر پیشانی کارگرانی می نشیند که روزی با بوسه حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) بر دست های شان پاس داشته شدند و با تأکید ایشان بر این که؛ “تا عرق شان خشک نشده، دستمزدشان را بپردازید”، جایگاه شان تحکیم شد. بدون تردید، دهه تولید و تجارت، فرصتی برای یادآوری همین مسئله کوچک اما بزرگ است؛ تکریم واقعی کارگران!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)