با سلام الان که دارم برای آوای عزیز این مطلب را می نویسم دقیقا 47 دقیقه است که در داروخانه ای در خیابان … منتظر دریافت دارو هستم و از همین جا می خواهم یک تبریک و خداقوت جانانه به رئیس دانشگاه علوم پزشکی و همکاران شان در حوزه تصمیم گیری برای مدیریت ویروس منحوس کرونا بگویم که به نظرم با هیچ مدلی نمی شد اینقدر مردم را در معرض خطر قرار داد که تصمیمات عجولانه آنها اینکار را کرده است . به هر حال ما خیلی وقت است از اوضاع مدیریتی در حوزه سلامت نا امید شده ایم اما این مطلب را می نویسم شاید استاندار یا نماینده مجلس یا یک نفر که حداقل دغدغه مرم را دارد بخواند شاید دلش به درد بیاید . آقایان تصمیم گیر در حوزه دانشگاه علوم پزشکی دقیقا در اوج شیوع کرونا که نمی دانم با چه تدبیری این اتفاق افتاده است نسخ کاغذی را حذف کرده و همه چیز را سیستمی کرده اند غافل از این که بیمار بیچاره و همراه او را در خطرناکترین محل ها برای تجمع ( یعنی مطب پزشک و داروخانه ) مجبور به انتظار های طولانی نموده و به نوعی او را به کام ویروس کرونا می فرستند . نمی دانم این عزیزان لحظه ای با خود فکر کرده اند که بیماری که به زور خودش را می تواند سرپا نگه دارد چرا و به چه جرمی تا زمانی که زیرساخت های لازم از نظر نیروی انسانی و سیستم فراهم نشده است در این وضعیت کرونایی جامعه باید در مطب و داروخانه ها منتظر ثبت نسخه و یا نوبت الکترونیکی باشد که آقایان فقط آمار بدهند که ما این کار را کرده ایم . کاش یکی حرف ما را به سید عزیز آقای رئیس جمهور هم برساند که ببیند فقط ظلم در خارج از ایران اتفاق نمی افتد و در همین کشور خودمان ، عده ای به اسم نظام و انقلاب کاری با مردم می کنند که دشمنان هم آن را روا ندارند . واقعا این افراد که گاها آنچنان دم از انقلاب و نظام و رهبری می زنند که انسان فکر می کند برای آرمان ها خودشان را فدا خواهند کرد ، سخنان رهبر فرزانه انقلاب را که می فرمایند نگذارید دردی جز درد بیماری برای بیماران ایجاد شود نشنیده اند ؟ یا روی دفترچه های قدیمی بیمه یکبار ندیده اند که اینقدر به مردم درد تحمیل می کنند؟ خدایا یا مسئولان را هدایت کن یا در فرج آقایمان تعجیل نما.