سلام آوا. من یه کارمندم. هدف از این نوشته، یادآوری چند نکته به بعضی از کارمندانه که به وقت و ساعت و مدل کار کردنشون بی توجهن‌. حقیقت موضوع اینکه: چند وقتی هست می بینم تعدادی از همکارام ساعت کار رو با ساعت استراحت یا ساعت گفتگو با همدیگه اشتباه گرفتن. خدا شاهده تعجب میکنم از نحوه ی کار کردنشون. تعدادی از همکاران من، با تاخیر میان سرکار ، با کمال آرامش در اتاقشون چایی و صبحانه ای می خورن. سیستمشونو روشن میکنن، اگه نامه ای و درخواستی باشه یه نگاهی بهش میندازن.
خدا خیرشون بده دو سه کار کوچیک انجام میدن. بعد یا به دوست همکارشون تلفن می زنن یا بهشون تلفن می شه، با خیال راحت و بدون نگرانی، سی ، چهل دقیقه حرف میزنن. بعدش یه راهی تو واحد میرن که پاهاشون درد نگیره. دوباره یه همکاری رو میبینن و باهاش کل راهرو های سازمان رو همراه میشن و از آخرین خبرها و اتفاقاتی که برای دوست و همکارای دیگه شون افتاده مطلع میشن. اگه وقت کردن میان تو واحد ، وقت نکردن هم که از نظرشون ایرادی نداره. این وسط احتمال اینکه تلفن همراهشان زنگ بخوره
و با خانواده حرفی بزنن هم هست. بعد دهان و گلوی مبارکشون خشک میشه و میان یه سری به اتاقشون میزنن و چایی مینوشن. اگه کاری و سوالی پیش اومد که انجام میدن وگرنه تا چند دقیقه ی دیگه که صدای اذان رو میشنون و راهی نمازخانه میشن. بعد از نماز ، آیا تمایل داشته باشن یا نه، که سرکارشون حضور پیدا کنند رو خود خدا می‌دونه. ممکنه بیان و چندتا پرینت هم از درس و مشق بچه هاشون بگیرن. اینکه چند نفر از کارمندان در ساعت کاری خسته ان و خوابشون میاد و چرت میزنن رو نمیدونم. اینکه میانگین ساعت کار مفیدشون چقدره هم نمیدونم اما چیزی که دور و بر من اتفاق میفته، میانگین ساعت اتلاف وقت تعدادی از این کارمندان از ساعت کار کردنشون بیشتره روال کار برای بعضی از کارمندان، به همین منوال میگذره با کمترین بهره وری کاری.
با کمترین توجه به بیت المال. با کمترین وجدان کاری و مسوولیت پذیری. در عین حال همین افراد بیشترین توقع رو از سازمان دارن، بهترین امکانات، بیشترین حقوق، بیشترین اضافه کار، بیشترین مرخصی،
بیشترین مزایا، بیشترین رفاهیات و … رو طلب میکنن.اینا رو گفتم و نوشتم نه اینکه خدای نکرده بگم همه کارمندان اینجوری هستن. یقینا نه. ولی متاسفانه تعداد کارمندان بیکار و پرتوقع هم کم نیست. حداقلش اینه که خود من چندتاشون هر روز میبینم… کاش این مدل افراد زودتر آگاه بشن و کارهاشون رو درست و کامل انجام بدن.