سلام. متاسفانه جهان بحران های محیط زیستی رو پذیرفته اما در اینجا به شوخی برداشت شده. با اینکه ما یکی از نقاط بحرانی از لحاظ منابع آبی و بارش های طبیعی هستیم اما تاکنون شخصا هیچ اقدام جدی و عملی از مسئولان ندیدم. نشانه های این بحران رو می تونید هر روز در اخبار بخوانید. خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها، رودخانه ها قنات ها و… کسی انگار این بحران هایی که هر روز جلو چشممان هست را باور نمی کند. باور نمی کنیم که وضعیت به قدری خطرناک است که حتی کشاورزی دیم هم امکان پذیر نیست. دشت های ما خالی از سفره های زیرزمینی شده و کشاورزان زیادی در حال مهاجرت هستند. تا کی باید آب را با تانکر ببریم و امید به انتقال اب از جای دیگر داشته باشیم؟ حتی در شهرهای شمالی هم شاهد خشک شدن تالاب ها هستیم دیگر اینجا و خراسان جنوبی جای خود دارد. باید بپذیریم که وارد دوره سخت در کشور شدیم که هر لحظه غفلت آسیب زیادی در سال های اتی خواهد داشت و مدیریت بحران را باید به کار بندیم و در تمام حوزه های مرتبط همچون کشاورزی،دامپروری،آبخیزداری و مدیریت منابع آبی به صورت جدی مدیریت کارشناسی به کار گیریم. گفتن این مسائل نه از باب برشمردن مشکلات زیست محیطی، که از بابت اعلام زنگ خطر حیات برای بیش از نیمی از مردم کشورمان و به ویژه استان خودمون بود. دیگر خودتون می دونید
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
