چند سالی است که به همت متولیان حوزه کشاورزی و خواب سنگینی که در حوزه آینده پژوهی برای استان وجود داشت محصول زعفران ما به تاراج رفت و امروزه زعفران افغانستان که پیازش را از همین شهرهای خودمان به انجا بردند گوی پیشرفت را از ما گرفته است و کار به جایی رسیده است که زعفران افغانستان از نوع ایرانی اش مشتری بیشتری داشته و ما فقط در اینجا ادعای کیفیت می کنیم . در همان کشور افغانستان که ما آن را توسعه نیافته و بدون کارکردهای علمی می دانیم بهترین مراکز برای تحقیقات کشاورزی برای محصول زعفران ایجاد شده و کار به جایی رسیده که دیگر ما میدان را به آنها واگذار کرده ایم . هر چند که به واسطه مسائل امنیتی کشت تریاک در افعانستان ، استان مرزی ما ضربه های زیادی را متحمل شد و هزینه های بالایی را هم داد اما یک نکته مثبت داشت که دیگر کمتر سر به جان محصولات استراتژیک ما می کردند . حالا فرض کنید جماعت زیادی که تا دیروز تریاک می کاشته اند حالا به فرمان حکومتشان نمی کارند و قطعا با توجه به وضعیت معیشتی افغانستان ، حتما به سراغ کشت های جایگزین خواهند رفت و چه بهتر از محصولات استراتژیک خراسان جنوبی که به دلیل شرایط مساوی آب و هوایی و صد البته آب بیشتر در آنسوی مرز می تواند گزینه خوبی باشد . لذا از مسوولی و متولیان امر چه در حوزه تحقیقات کشاورزی و چه در حوزه سیاست گذاری و نظارت مجدانه تقاضا داریم که دقت کنند فرمان منع کشت تریاک ، محصولات استراتژیک خراسان جنوبی را به باد فنا ندهد و همین خرده اقتصاد جامعه ما را هم تحت شعاع خودش نگیرد