واقعا باید گلی به جمال مبارک برنامه های اجرا شده بزنند که مردم تا آخر صحنه پای این کشور باشند اما هر روز درآمدشون به پاس خدمات برخی از این نوشکوفته ها کم تر و کم تر شود. پول توی بانک می گذاریم که تسهیلات دریافت کنیم اولا ارزش پولمون سال بعدش نصف می شود و بعدا آنقدر قانون کاغذ بازی اداری دو قرون وام دارد که ترجیح می دهیم بیخیال شویم. جای دیگر سرمایه گذاری میکنیم که مختل نظام اقتصادی شناخته میشیم. انگار به زبان بی زبانی از ما میخواین که یک گاوصندوق تهیه کنیم و ثمره یک عمر کار و تلاشمون رو اونجا بگذاریم. بنده به خاطر ضرورت و دلسوزی برای این مردم و استان خواستم یک کارگاه کوچک تاسیس کنم که مقداری در بانک برای تسهیلات گذاشتم که زودتر کار روشروع کنم. هنوز منتظرم جناب مدیر محترم بانک وام بنده رو ابلاغ بفرمایند تا خرید های اولیه رو انجام بدهم. اما دیگر نمی توانم؟ چرا؟ چون به دلیل لطف بیکران بانک محترم اجناس دوبرابر شده و پولی دیگر در بساط ندارم تا کار کنم. به همین دلیل بیخیال کار و اشتغال میشم و جایی دیگه سرمایه گذاری خواهم کرد. مارو چه به خدمت به خلق الله. اما سوالم از این مدیران گل و گلاب این است بفرمایید که ما اگر بخواهیم به این استان کمک کنیم و کار واسه دوتا جون فراهم کنیم باید چیکار کنیم که اولا با ما مهربان باشید ثانیا زودتر کار مارو راه بیاندازید و ثالثا پول مارو بی ارزش نکنید که از بیخ و بوم بیخیال کار کاسبی بشیم. ما که رفتیم در ملک و ماشین طلا سرمایه گذاری کنیم شما خودتون به فکر باشید. وسلام
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
