این چند روزی که از تجاوز اسرائیل به خاکمان ودفاع ملی سلحشوران نیروهای مسلح ما گذشت، یه حس عجیبی بین همه ما شکل گرفت. انگار برای اولین بار بعد از مدت‌ها، هم مردم و هم مسئولان، همه کنار هم ایستاده بودن و یه صدای واحد داشتن: «ما باهمیم » تو خیابون، تو جمع‌های خانوادگی، حتی تو فضای مجازی، هرکسی حرف از اتحاد و حمایت می‌زد. حتی اون‌هایی که معمولا ایراد می‌گرفتن یا منتقد بودن، این بار گذاشتن کنار و فقط دلشون می‌خواست کمک کنن و پشت کشورشون باشن. حالا که این وحدتِ قشنگ به وجود اومده، حیفه از دست بره. خیلی وقتا پیش اومده که بعد از یه بحران، دوباره برگشتیم سر اختلاف‌ها و غر زدن‌ها و حرفای حاشیه‌ای. اما این بار واقعاً باید دست به دست هم بدیم تا این انسجام ادامه پیدا کنه. چون مشکل و دشمن همیشه هست، ولی اتحاد همیشه نیست. از مسئولان می‌خوام این روحیه رو حفظ کنن؛ بیشتر با مردم حرف بزنن، شفاف باشن و به مطالبات گوش بدن. از مردم هم انتظار دارم، همون‌طور که تو این روزا هوای همدیگه رو داشتن، بعد از این هم همینطور باشن.این وحدت فقط توی جنگ به دردمون نمی‌خوره، واسه ساختن آینده بهتر، واسه مقابله با مشکلات اقتصادی و اجتماعی هم لازمه. بیاین بذاریم همینجوری منسجم بمونیم. واقعا حیفه این یکی رو راحت از دست بدیم.