سلام همشهری‌ها، واقعاً دلم نمیاد نگم بیرجندِ ما، شهر آرومی که همیشه به زندگی جمع‌وجورش می‌نازیدیم، این روزها داره با یک معضل خیلی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنه. چند روز پیش استاندار تو جلسه با معاون وزیر راه هم اشاره کرد که اگه همین‌طور ادامه بدیم و کسی به فکر نباشه، بیرجند سرنوشتی شبیه کلان‌شهرهای دیگه پیدا می‌کنه؛ پر از شهرک‌های حاشیه‌نشین و روستاهایی که کسی دیگه نه اسمشون رو می‌دونه نه رنگ رشد رو دیدن.حالا چرا این حرفا؟ فقط کافیه یه نگاهی به وضع بازار مسکن و مهاجرت تو این چند سال اخیر بندازید. این مهاجرت‌ها هر روز بیشتر میشه، مقصد اول هم معمولاً حاشیه‌های شهره. دور و بر بیرجند رو ببینید، خودتون می‌بینید هر سال چند تا روستای جدید سر از خاک درمیارن، عین قارچ! تورم مسکن بیداد می‌کنه و ساخت‌وسازها هم مثل قدیم نیست، حالا تازه داره یه فرهنگ تازه و ناآشنا رو به بیرجند و خراسان‌جنوبی تحمیل می‌کنه. الان به شوخی یا جدی می‌گن بیرجند «شهر چهل‌تکه»؛ یعنی اینقدر آدم با فرهنگ‌ها و لهجه‌های مختلف اینجا جمع شدن که دیگه انسجام گذشته رو نمی‌بینی و این بی‌هویتی داره بیشتر میشه.تا اینجا رو داشتم می‌گفتم، نوبت گلایه از مسئولینه: مدیریت بحرانشون در حد تغییر ساعت ادارست آوا جان با این تورم که مردم رو به حاشیه شهر می کشونه و با این وضعیت آب‌وهوا و گردوخاک که مردم سایر شهرها و روستاهای استان و استان های دیگر مثل سیستان را به بیرجند سوق میده، هیچ طرح اساسی‌ای واسه مقابله با مشکلات نگرفتن؛ یعنی بی‌تعارف بگم: حاشیه بیرجند هر روز داره بزرگ‌تر و خطرناک‌تر میشه، اما هنوز کسی جدی نگرفته اوضاع قرمز شده! عزیزان مسئول! تا دیر نشده یک‌بار از پشت میزها بلند شید و یه فکر اساسی بکنید واسه حال و آینده این شهر و مردماش.