بزرگ ترین ترس ها اصلا وجود ندارند

هنگامی که زندگی دشوار می شود، دنبال کردن قلبمان و برداشتن یک گام دیگر کار سختی
می شود ولی بدتر این است که اجازه دهیم دروغ های ترس جلو ما را بگیرد. با این که ترس میتواند ترسناک باشد و بیش از هر نیروی دیگری در دنیا انسانها را شکست می دهد، ولی به آن میزان که بنظر می رسد هم قوی نیست. ترس فقط به همان اندازه که ذهن ما اجازه می دهد، قوی می شود. هنوز هم می توانیم کنترل اوضاع را بدست بگیریم.رمز کار این است که ترسمان را شناخته و مستقیم با آن برخورد نماییم. برای به کرسی نشاندن حرفمان به وی باید سخت سعی کنیم. زیرا اگر اینکار را نکنیم، خودمان را در برابر حملات آینده ترس قرار خواهیم داد. برای این که هیچوقت بدرستی با حریفمان برخورد نکرده ایم.

اضطراب ویروس کرونا

شیوع بیماری کووید-19 بی تردید وحشتناک است. همه گیری یک بیماری می تواند محرکی برای بروز اضطراب در انسان باشد. در این مدت، ما نمی دانیم که بیماری در نهایت تا چه اندازه گسترده و مرگبار خواهد بود. ما نمی‌توانیم از رخ دادن رویدادهای ناخوشایند در جامعه جلوگیری کنیم اما توان مدیریت و کنترل بدن، ذهن و عواطف خود را داریم. مدیریت ذهن و عواطف در این روزها امری مهمتر از مدیریت جسمی است؛ اگر برای گرفتار نشدن به ویروس ناشناخته کرونا اختیاری نداریم، در عوض می‌توانیم ذهن و عواطف خود را کنترل کنیم .اخبار بیش از اندازه باعث نگرانی ناراحتی و اضطراب فراوان می‌شود. افراد نباید مدام رصد کننند که چه تعداد فوت کرده و چه تعداد مبتلا شده اند بلکه باید بهداشت خود و فضای خانه را کنترل کنند.خانواده دغدغه‌ها و موضوعات جدی خود را در این روز‌ها که باید در خانه بمانند با یکدیگر در میان بگذارند و از این فضا استفاده کنند تا انس و محبت درون خانواده شکل بگیرد. چرا که هر چه قدر احساس ناتوانی و ناراحتی بیشتری نشان دهیم سیستم اعصاب مرکزی را دچار اختلال می‌کنیم و روح و روانمان پریشان می‌شود و خواب راحت نداریم. با این احساس اضطراب بدن تضعیف می‌شود و بر اثر آن اشتها کم می‌شود و در نتیجه فرد نمی‌تواند ویتامین بدن را تامین کنید. وقتی ویتامین بدن تضعیف شود هر ویروس دیگری که به بدن منتقل شود باعث می‌شود بدن مدت زمان بیشتری درگیر شود.
راههای رهایی از افکار مزاحمِ دوران قرنطینه
اغلب ما روزانه مشغولیت کاری داشته‌ایم که حواس مارا به خود جلب می کرده‌اند. حالا که این روزها مجبوریم در خانه بمانیم و آنها نیستند، ما باید بتوانیم خود را از در افتادن به گردونۀ مکالمه ذهنی خلاص کنیم. راهی بیابیم تا بتوانیم از شر آشفتگی افکار مختلف آسوده شویم.هرکدام از ما ممکن است بارها دچار این حالت شده باشیم که در زمان انجام کاری از جمله کارهای روزمره، مطالعه و افکار مزاحم به سراغ مان آمده و باعث اتلاف وقت و کاهش بازدهی کاری که در حال انجام آن هستیم شده است.راهکارهایی پیشنهاد می شود که در ادامه به صورت مختصر می خوانید.سعی کنید با مدیریت درست خود، عواملی را که ممکن است باعث ایجاد حواس پرتی شود از خود دور کنید. برای مثال استفاده از تلفن همراه را به زمان های خاص محدود کنید.هر وقت احساس کردید که افکار منفی سراغ تان آمده، وضعیت خود را تغییر دهید و به کار دیگری سرگرم شوید. از خودتان بیش از توانایی تان انتظار نداشته باشید و سعی کنید از میان اهداف خود، هدفی را انتخاب کنید که امید بیشتری به موفقیت آن دارید.برای خود جعبه ای درست کنید و هرگاه افکار مزاحم و ناامیدکننده باعث رنجش خاطر شما و به هم زدن تمرکزتان شد، آن ها را روی کاغذی بنویسیدو درون جعبه بیندازید و هر چند وقت یک بار جعبه را باز کنید. در آن زمان خواهید دید که خیلی از افکاری که ذهن شما را درگیر کرده بود، اتفاق نیفتاده و ارزش فکر کردن نداشته است. از مواردی مانند چشم و هم چشمی و حسادت که خود باعث ایجاد افکار منفی است، دوری کنید. یکی از ریشه های افکار منفی و مزاحم انزوا و گوشه گیری است پس سعی کنید اوقات خود را در جمع دوستان مناسب و خانواده سپری کنید.