سلام آوا امیدوارم پیام من را مسئولین فرهنگی و مذهبی علی الخصوص مسئولین ستاد امر به معروف بخوانند . دو جوان هم استانی یک نفر روحانی و یک نفر مداح در طی ایام محرم بدون هیچ چشم داشتی می روند درب خانه خانواده شهدا برایشان روضه خانگی می خوانند می روند بیمارستان برای کادر سلامت عزاداری راه می اندازند و می روند در روستاهای سیل زده برای اهالی ذکر مصیبت می خوانند یعنی یک کار فاخر فرهنگی و مذهبی انجام می دهند که می شود به آن افتخار کرد آنوقت کوچکترین صدایی از مسئولین امر بلند نمی شود که حداقل یک تقدیر خشک و خالی از این عزیزان بکنند . عزیزان مسئول کار فرهنگی نشستن در اتاق ها و حرف زدن جلوی دوربین ها نیست کار فرهنگی این مدلی است که این دو جوان اجرا کردند و چقدر باید غصه بخوریم که برای نهی کردن از یک آفت چقدر همه پای کارند و رگ های غیرتشان بالا می زند ولی برای تشویق و تقویت یک معروف یک نفر پایش رو جلو نمی گذارد . من به عنوان یک همشهری کوچک تحلیلی خلاصه دارم از این موضوع اول اینکه اگر مسئولین استان ما فهمیدند و واکنش نشان دادند باید بدانند که در مقابل دشمنشان خیلی ضعیف عمل کرده اند چرا که اگر معروف به این فاخری را علنی و پر سر و صدا تقویت نکرده اید یعنی صدای تریبون های دشمن از شما بلند تر است و آنهایی که دو قطبی سلامت و عزاداری را ایجاد کرده بودند خیلی راحت بر شما پیروز می شوند و دوم اینکه اگر اصلا به سراغ این عزیزان نرفته اید و تقدیر نکرده اید و احیانا در خواب بودید باید گفت شاید نمی دانید سکوت و انفعالتان در اقدامات ایجابی همان بازی در میدان دشمن است که آنها همیشه انتظارش را می کشند. شما را به امام حسین قسم می دهم با عملکردهایتان دانسته یا ندانسته پاس گل به دشمنان این نظام و انقلاب ندهید . اینجا بستری بود که باید روی آن حسابی مانور می دادید اما دریغ از … ( ضمنا آنچه نگارش شد بر اساس اطلاعات میدانی است و اگر در اتاق های دربسته از این عزیزان تقدیر کرده اید ولی صدایش منتشر نشده بدانید در جبهه اطلاع رسانی هم ضعیف عمل می شود و صد البته امیدوارم تا قبل از انتشار این پیام در روزنامه محترم آوا اقدام موثری انجام گیرد ) یا حق
ع . ی از بیرجند
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
