هرم پور- برای پیدا کردن یک خبر، اینترنت گردی می کردم. رسیدم به سایت فرمانداری نهبندان. خبری مربوط به بیست و یکم شهریور گذاشته بودند. ادمین یا مدیر سایت نوشته بود: « بازدید دلچسب عصرگاهی فرماندار و فرمانده سپاه شهرستان نهبندان و دیدار با اهالی باصفای نورشک (کرق ریگ)». کرق ریگ را می شناختم وبارها رفته بودم. کنجکاو شدم که کرق ریگ و بازدید دلچسب؟ دیدم بنده خدا در ادامه آورده که «لازم به ذکر است با توجه به صعب العبور بودن بخشی از مسیر ارتباطی روستا، برای عزیمت از موتور استفاده گردید» و بعد هم عکسی از فرماندار و مسئولین که با موتور به روستا رفته اند به خبر پیوست کرده بود. خبر جالبی بود که در حفره ی غلتان پرخبری های این روزها، مغفول مانده بود. بار اول نبود که از دلم آه بر می خاست که چرا از این بهانه های خبری برای برجسته کردن استان نمی توانیم استفاده کنیم. اساساً ما خراسان جنوبی ها عادت داریم سر بزنگاههای مهم سرنوشت ساز، در گرد و خاکی که خودمان به پا می کنیم گم بشویم. و گاهی با خودم فکر می کنم چقدر خوب، بعضی از پشت پرده ایها، این خصلت ما را درک کرده اند. این ها، همان هایی هستند که یک زمانی در خراسان جنوبی حضور داشته اند، مدیر بوده اند و هنوز، منفعت هایی دارند. این ها همان هایی هستند که خوب ما را شناخته اند، این ها همان هایی هستند که می دانند اگر گوی خبری تشتت در شورا یا تغییر استاندار را به میان ما بیندازند، از مصوبات مهم سفر رئیس جمهور غافل می شویم، از اعتبارهایی که این روزها در وزارتخانه ها در حال تقسیم است، عقب می مانیم، از دفاع مستند از حقمان برای داشتن یک استاندار خوب جا می مانیم و حتی شاید، سهمیه واکسن های برکتمان را هم در استان دیگری تقسیم کنند و بی اطلاع و انگشت به دهان، بمانیم! کم کم زمان آن رسیده که به عنوان شهروندان یک استان، نگاهمان را به مسائل کشور، استانی کنیم و از آن پیله ی محدود شهرستانی به در آییم. ماجرای انتخاب استاندار را ملاحظه کنید. این روزها، مدام در حال بازی با مردم استان هستند. شما فکر می کنید استاندار خراسان جنوبی مشخص نشده؟ من کاملاً معتقدم چرا. استاندار و حتی تیم مدیریتی او مشخص شده اند. خبرهایی دارم که بعضی از عزیزان این روزها میهمان خراسان جنوبی بوده اند و ارزیابیهای نهاییشان را هم انجام داده اند. این روزها، از هر ده خبر استانی، حداقل نصفش مربوط به انتخاب استاندار است و ما رسانه ای ها دقیق می دانیم که اغلب اینها، یا نظرسنجی های بی نشان و خبرپراکنی های هدف دار و یا عملیات روانی برای آماده کردن فضای استان برای معرفی گزینه نهایی و نشاندن نهمین استاندار بر کرسی سکانداری خراسان جنوبی است. دلم آزرده می شود که در این ماجرای عجیب، خیلی از بزرگان ما هم دور می خورند، خیلی از صاحب نظران، رسانه ها، دلسوزان، خیلی از معتمدین، وحتی بعضی از منتخبین ما هم دور می خورند. چرا؟ چون اولویت ها را نمی دانند و نمی فهمند. چون ساکتند. چون به دلایل مختلف، جامعه خراسان جنوبی از مطالبه گری های واقعی عقیم مانده است. چون دیگر خیلی همین دلسوزان و معتمدین و رسانه ها و صاحب نظران و منتخبین، به درست یا به اشتباه، به این نتیجه رسیده اند که دولت ها در قبال استان خراسان جنوبی، کار خودشان را می کنند، نه آنچه که نظر مردم است یا می تواند نظر مردم و به نفع آینده استان باشد. بر می گردم به خبر موتورسواری فرماندار نهبندان. دقت می کنید خراسان جنوبی مناطقی دارد که مدیران باید با موتور به دیدنش بروند؟ خراسان جنوبی با وسعت جغرافیایی محرومیت و کمتر توسعه یافتگی بالای ۹۰ درصدی، همه جایش نیاز به مدیران موتورسوار دارد. بعضی اهالی بومی استان ما، مدیران خوبی هستند. چه موتور سوار و چه پیاده، بهرحال درد مردم را می فهمند و رنجشان را می چشند، از دل سختی ها بیرون آمده اند و غیرت خنجر زدن به دل بدبختی های مردم استان را دارند. فقط ماجرا این است که داستان استان ما، داستان غم انگیز تداخل منفعت های فردی و گروهی افراد و جریان هاییست که خیلی وقت ها، سرنوشت این مردمِ نجیبِ محرومِ کم توقعِ شریفِ صبورِ شهید داده و مرزنگهدار، در مقابل هواهای نفسانیشان، پشیزی هم برایشان ارزش ندارد. واقعاً سهم ما از حق انتخاب استاندار آینده کجاست؟ آنچه این روزها، آزار دهنده تر از همه چیز، سکوت است؛ سکوت. …سکوت در برابر آنچه در حال روی دادن است و سکوت در برابر تغییری که به نام تقدیر، در حال تحمیلش بر ما هستند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
