خواهش می کنم کمی درباره سربازها و مشکلات آنها بنویسید. درسته که این چند سال حقوق آنها افزایش پیدا کرده اما به عنوان کسی که در … خدمت کردم باید بگویم که سرباز های زیادی را دیدم که در این دوران افسرده می شوند و حال خوبی نداشتند و از پادگان خسته شده‌ بودند. خیلی از آنها حتی نمی‌توانند به مرخصی بروند چون فرمانده‌شان اجازه نداده؛ موضوعی که تاثیر زیادی روی روان‌شان دارد. دست سرباز به هیچ‌جا بند نیست و حرف، حرف فرمانده است. تنها راه فرار قانونی آنها از پادگان، مراجعه به بهداری و دریافت برگه اعزام است تا به کمک آن، از پادگان خارج شوند و به شهر بروند. بسیاری از پادگان‌ها خارج از شهر هست، در منطقه‌ای با آب و هوای بسیار سرد و خشک که دمای هوای منفی هفت تا هشت درجه، گرم به‌حساب می‌آمد. سرمای منفی ۱۷ درجه را هم خودم در پادگانی که خدمت می کردم از نزدیک لمس کردم. ان پست های نیمه شب که چند دست لباس می پوشیدم که از سرما یخ نزنم و…. در جایی که الان کار می‌کنم و محل مراجعه سربازان است، نیروهای زیادی را می‌بینم که بیمارند و وقتی می‌پرسم چرا زودتر نیامدید؟ می‌گویند که اجازه ندادن و فکر می کرده که خودشون را به دستی به مریضی می زدند تا استعلاجی بگیرند. از غذای سربازی که دیگه به شما نگم که همه مردهایی که به خدمت رفتند حرف منو درک می کنند. فقط خواستم این پیام را برای شما بنویسیم که به مسئولان یاداوری کنید سربازان چه مشکلاتی دارند و کمی بیشتر هوای آنها را داشته باشند و زیاد سختگیری نکنند. خواهشا امکانات رفاهی بیشتری برای سربازان در نظر بگیرند و… امیدوارم این پیام باعث بشه که وضعیت سربازان استانمون بهتر از قبل بشه.