زحمتکش‌ترین قشر در کشور جامعه کارگری است و چرخ اقتصاد کشور دست آنهاست ولی متأسفانه جوری که باید در سطح کشور دیده شوند با آنها برخورد نمی‌شود. تولیدکنندگان یا همان کارفرما به جای اینکه هزینه‌های تولید را از جا‌های دیگر کم کنند، از دستمزد کارگران کم می‌کنند. یعنی آنها باید مواد اولیه و هزینه‌های تولید در سایر قسمت‌ها را کاهش دهند تا کالا به‌صرفه‌تر شود نه اینکه بخواهند از حق کارگر بزنند. روزبه‌روز شرکت‌ها با کمبود کارگر مواجه می‌شوند. برای کارگری که هفت میلیون تومان حقوق می‌گیرد و یک میلیون تومان پول سرویس و حداقل چهار میلیون تومان اجاره خانه می‌دهد، چه می‌ماند؟ اگر کارگر زندگی‌اش تأمین شود و حداقل ماهی ۲۰ میلیون تومان به بالا حقوق بگیرد، خیلی احتمالش کم است که شرکت و کارش را رها کند. سال قبل انتقاد شدید داشتیم و الان هم داریم به دلیل اینکه توقع داشتیم دولت چارچوبی را طراحی کند که متناسب با تورم و سبد معیشت، حقوق‌ها را افزایش دهد و بنا بود اگر تورم کنترل نشود، در مزد کارگران تجدید‌نظر شود، ولی متأسفانه این کار انجام نشد. الانم بحث افزایش پلکانی را دارند مطرح می کنند بابا اصلا افزایش پلکانی حقوق‌ها با قانون هم‌خوانی ندارد؛ وقتی تورم بالای ۴۵ درصد است چطور از متوسط افزایش ۲۰درصدی دفاع می‌کنند ؟ طبعا در وضعیت تورمی، ۲۰ درصد افزایش حقوق ناعادلانه است و اصلا جواب‌گو نیست. وقتی افزایش حقوق برای سال آینده در یکی دوماه اینده تعیین می‌شود، کاملا مشخص است که این افزایش هم بدرد نمی خورد. انتظار داریم که نمایندگان و شما رسانه ها به فکر کارگران باشید و از حق و حقوق کارگران دفاع کنید و با فشار به دولت زمینه رو برای افزایش مناسب حقوق کارگری فراهم کنید
دادرس مقدم – پیرمرد بشرویه ایی با بخشش فیش حج خود به جبهه مقاومت از
