در نخستین سطرهای این یادداشت، لازم می‌دانم صمیمانه‌ترین قدردانی خود را از سرمقاله با موضوع «انعکاس خبرهای خوب»، ابراز کنم. با قلم مسئولانه و نگاهی دقیق، اهمیت پرداختن به رویدادهای مثبت و امیدآفرین را در روزگاری که اغلب اخبار مملو از استرس و نگرانی است، به‌خوبی یادآور شدید. این رویکرد نه فقط نشان از درک بالای حرفه‌ای دارد، بلکه بیانگر دغدغه عمیق نسبت به آرامش روحی و روان جامعه است. همه ما واقف هستیم که این روزها اولویت کشورمان دفاع از سرزمین و مردم است؛ هجوم دشمنان و وقوع درگیری‌های مرزی آن‌قدر جدی و سنگین بوده که بخش زیادی از اخبار و تحلیل‌ها معطوف به همین حوادث است. بی‌تردید وظیفه هر رسانه و روزنامه‌نگار، روایت درست واقعیت‌ها و بازتاب تحولات دفاعی است؛ اما این به معنای نادیده گرفتن دیگر سویه‌های زندگی اجتماعی و ملی نیست.در همین شرایط ملتهب، ثبت و انتشار خبرهای خوب می‌تواند چون نسیمی در طوفان، اندکی آرامش بر ذهن و دل مردم بنشاند. تمرکز یک‌سره بر مسائل بحران‌زا، نگرانی‌ها را مضاعف و روان جمعی را فرسوده می‌کند. اگرچه باید هوشیار و پیگیر تحولات دفاعی باشیم، اما نباید اجازه دهیم تمام افکار و انرژی‌مان زیر سایه اخبار جنگ و تجاوز قرار بگیرد. کشور همیشه با چالش‌ها، بحران‌ها و البته فرصت‌ها و پیشرفت‌ها روبه‌رو بوده است؛ چرا نگاه ما فقط به یک سوی ماجرا باشد؟خبرهای خوب یادآوری می‌کنند که حتی در سخت‌ترین روزها، جریان زندگی جاری است؛ تولد نوزادی در بیمارستان‌های جنگ‌زده، موفقیت یک ورزشکار در میادین بین‌المللی، یا راه‌اندازی یک پروژه عمرانی و فرهنگی در گوشه‌ای از میهن، همه و همه، نشانه‌هایی از امید، استمرار زندگی و مقاومت این سرزمین‌اند. خلاصه این‌که همان‌طور که در یادداشتتان هوشمندانه اشاره کردید، انعکاس اخبار خوب هیچ منافاتی با مسئولیت شما در پیگیری تحولات مهم و ملی ندارد. این کار نوعی «پدافند روانی» است تا مخاطبانتان بتوانند در کنار آگاهی از خطرات، امید را هم در ذهن و دلشان زنده نگه دارند.
قاسمی – لزوم دوری جستن از تحلیل‌های غیرواقع‌بینانه و غیرکارشناسی و تعهد به درک عینی
