با سلام . شب گذشته اشتباها کیف مدارک و مقداری از وسایل منزلم را که در یک نایلون مشکی بوده به داخل سطل زباله انداخته بودم صبح که متوجه نبودش شدیم علیرغم اینکه بسیار چندش آور بود اما رفتم و سطل زباله سر کوچه را کلا زیر و رو کردم تا پلاستیک مورد نظرم را پیدا کردم . این اتفاق باعث شد قضاوتم در خصوص زباله گردی عوض شود چرا که وقتی من به خاطر یک سری مدارک که شاید بعد از مدتی می شد المثنی ان را هم گرفت سر در سطل زباله کردم چرا کسانی که در این شهر زندگی می کنند برای مسائل مهمتر مهمتر از مدارک من یعنی شکم گرسنه فرزندانشان سر در سطل های زباله نکنند و چقدر بد است که ما همیشه با سر تکان دادن ها و اظهار تاسف کردن های بی خاصیت از کنار این واقعیت در شهرمان می گذریم . حقیقتا با خودم فکر می کنم زباله گردی بدتر است یا دزدی ؟ زباله گردی بدتر است یا گرسنه دیدن فرزندان و خانواده در حالی که هیچ کاری از دستمان برنمی آید . وظیفه ما مردم شهر چیست ؟ من می گویم باید از مسوولین ابتدای امر مطالبه گری کنیم تا به جای اینکه به موضوع زباله گردی از نگاه بهداشتی و اجتماعی نگاه کنند به مقوله اقتصادی و نیازهای افرادی که تن به اینکار می دهند توجه نمایند و نهادهای حمایتی هم درست و حسابی پای کار بیایند اگر واقعا یک پالایش درست انجام شود و اینها شناسایی  گردند آنوقت وظیفه اصلی بر گردن ما مردم خواهد بود که این مسیر را به جد ادامه و با حمایت های مالی آنها را دریابیم تا این معضل ریشه کن شود . این کار دور از ذهن نیست همانطور که امروزه تبریز شهر بدون گدا است و به خواست مردم این محقق شده است