عید نوروز امسال هم گذشت. با اینکه بخشی از آن با ماه رمضان تلفیق شد و سال متفاوتی را رقم زد.اما چند مورد ، نظر ها را به خود جلب می کرد.یکی بازگشایی موزه ها و مرمت برخی از آنها مثل باغ اکبریه و ارگ کلاه فرنگی.مورد بعدی ، سبک بیان جاذبه های گردشگری بود که در نوع خود ، به روز ، ثمربخش و جذاب بود.طوری که خود ما خراسان جنوبی ها حتی از دیدن آنها لذت بردیم. اما جدای از اینها ، موردی که شاید در مرکز استان کمتر مورد توجه و تقدیر قرار گرفته ، وجود مغازه های رنگارنگ ، کافی شاپ های متنوع ، انواع رستوران ها و فست فود ها ، مناطق بوم گردی و سنتی و … است.به اعتقاد برخی شاید تنوع همین مغازه ها به نسبت تهران و کلان شهر ها ، کم باشد. اما یادمان نرود به نسبت اینکه بیرجند فضای تفریحی خاصی ندارد ، وجود همین نوع مغازه ها که به خلاقیت و همت مردم شهر راه افتاده است ، نعمت بزرگی است. در بیرجندی که نه شهربازی دارد ، نه فضای آبی خاص و حتی پارک درست و درمان ، وجود همین کسب و کارها ، غنیمت است. چون حداقل می شود میهمان خود را بنا به سبک و سیاقش ، در چند جا میهمان کرد! اگر جوان است ، کافه های بازی! اگر به هویت بومی علاقه مند است ، رستوران های سنتی یا حتی مناطق بوم گردی مثل بادامشک و خانه های تاریخی. اگر طبیعت دوست دارد ، میهمان چای آتشی و بلال ، کنار بند دره! یا اهل فست فود است ، رستوران ها و فست فود های رنگ و لعاب دار شهر که قطعا به اندازه چند قاب عکس ، برایمان خاطره می سازد! حتی بستنی فروشی های تخصصی که هم جذاب است و هم وسوسه کننده! کسب و کارهایی که کیفیت قابل قبولی دارند و میتوان روی آنها حساب کرد. شاید در میانه عدم مدیریت مسئولان شهری در سنوات اخیر در خصوص اماکن گردشگری و تفریحی ، سرمایه گذاران بومی آتش به اختیار دست به کار شده اند و رنگ و لعابی به شهر داده اند.ای کاش قدر این سرمایه ها را بیشتر بدانیم و قدردانشان باشیم که به قول متخصصین گردشگری غذا را تولیت می کنند .