سلام به عوامل روزنامه آوا که حرف دلسوزان این شهر را منتشر می کند و مطالبشان را سانسور نمی کند. دو نکته لازم است که برای شهرداری بیرجند به یادگار بنویسم نخست آنکه تمام سازمان های دولتی هزینه محور هستند و سهم درآمدی آن ها از ردیف بودجه  کشور مشخصه. در میان این دستگاه ها، شهرداری ها فقط مستثنا هستند و نه از بودجه کشور بهره چندانی دارند نه در زمره دستگاه های خصوصی قرار می گیرند که راهبردشان کسب سود باشد. این شرایط درحالی برای شهرداری ها وجود دارد که گسترش شهرنشینی، وظایف آن ها را در حوزه خدمات رسانی به شهروندان افزایش داده است. لازمه تحقق افزایش خدمات دهی به شهروندان نیز کسب درآمد بیشتر است. درواقع اگر شهرداری ها نتوانند درآمد کافی و پایداری به دست آورند، در انجام امور مربوط به خدمات رسانی و رفع نیازهای ضروری شهر با مشکلات فراوانی روبه رو خواهند شد. همین مسئله سبب شده است برنامه ریزی برای کسب درآمد پایدار در دستورکار آن ها قرار بگیرد. اما در این میان و در این سالها جز وعده و وعید چیزی از شهرداری بیرجند ندیدم و نه تنها به یک منبع درآمد پایدار نرسیدند بلکه هر سال نقش عوارض و کمیسیون ماده 100 در بودجه شهرداری افزایش پیدا می کند. ان شاالله که به عنوان یک شهروند دلسوز آگاهی و اطلاع لازم ندارم و شهرداری بیرجند محبت کند اگر اقدامی برای رسیدن به درآمد پایدار انجام داده است بفرماید به ما مردم بی اطلاع بگوید. نکته دیگر علاوه براین که شهرداری باید به سمت درآمد پایدار حرکت کند، عدالت هم باید رعایت کنند. چند روز پیش جدولی منتشر شد که اولویت های شهرداری بیرجند را در سال جاری مشخص می کرد و سهم شمال شهر و به ویژه مهرشهر بسیار اندک بود. بعد از این همه سال به جای اینکه شاهد بهره برداری ورودی دوم مهرشهر باشیم، تازه انجام مطالعات فنی در دستور کار قرار گرفته و این ظلم در حق مردم این منطقه هست. امیدوارم در سال جاری هم شاهد پایدار شدن درآمد شهرداری باشیم و هم عدالت محوری را از این نهاد ببینیم.