چند روز پیش به پسرم گفتم برای کارهای کشاورزی به روستا برود اما بهانه آورد و نرفت. متوجه شدم علاقه ای به این حوزه ندارد. از او پرسیدم جواب داد این باغ سرانجامی ندارد و دولت هم اجازه ساخت و ساز منزل مسکونی نمی دهد تا بنای شیک و به روزی را بسازم. آوای عزیز همیشه این سوال برای من بوده که چرا نسل جدید ما نمیتوانند با معیار ها و مصالح جدید در زمینه کشاورزی نسبت به به ابادانی و کشت وزرع در ملک قدیمی پدرانشان اقدام کنند. مگر ما در صد سال پیش زندگی میکنیم که باغ و زمین پدرانمان را به همان سبک نگهداری کنیم و اجازه ساخت و ساز بنایی جدید با معیارهایی مطابق خواست نسل جدید و فرزندانمان در ملک پدریمان نداشته باشیم. مگر فرزندان ما در صد سال پیش قرار است زندگی کنند. چرا اجازه ساخت باغهای شیک داده نشود. مگر جز اینست که صرف هزینه در هر کدام از این ملکها جز آبادانی برای ان و صاحبانش چیزی نمیاورد.کدام مسئولی میتواند این را منکر شود. گذر از کنار هر کدام از این باغها اولین چیزی که در ذهن تداعی میکند زیبایست و در کنار آن آبادانی که به چشم‌میاید. مگر کدام یک از این باغها بدون درخت و میوه و سبزی و زحمت و اکسیژن برای همه چیز دیگری دارد. من اگر مسئولیتی در این زمینه داشتم هر گونه ساخت و ساز باغی رو آزادانه و حتی با اعطای وامهای کشاورزی تشویق میکردم که هم زمینه ایجاد ثروت برای مالکلن و روستاییان را فراهم کند و هم ارامش و استفاده از محیطی همراه با زیبایی برای بازنشستگان و کسانی که سرمایه گذاری میکنند .
دادرس مقدم – پیرمرد بشرویه ایی با بخشش فیش حج خود به جبهه مقاومت از
