با سلام. چند ماه پیش بود که وزیر آموزش و پرورش در یک برنامه تلویزیونی گفته بود که برای کیفیت باید هزینه شود، مانند افرادی که ماشین لوکس می‌گیرند و هزینه بیشتری می‌کنند. یادمه همان زمان این ماجرا جنجالی به پا کرد که نزدیک بود وزیر استیضاح شود ولی به نظرم باید مدال شجاعت به ایشان می دادند که نه در خفا بلکه در عیان سیاست رسمی آموزش و پرورش را نشان داد که می توان به پرداخت اجباری شهریه مدارس دولتی تا کمبود امکانات در مناطق محروم اشاره کرد؛ کرونا هم باعث شده بود که مدارس کمتر برخوردار که طبعا قشر ضعیف‌تر در آن تحصیل می‌کردند برای دسترسی به گوشی و اینترنت با مشکلات بیشتری مواجه شدند که همین آسیب بسیاری در این چهار سال به آنها وارد کرد. نمی دانم مسئولان آموزش و پرورش ما چقدر به مناطق مرزی استان رفتند تا کیفیت آموزشی را بررسی کنند، حداقل امیدوارم رفته باشند و دیده باشند که کمبود امکانات در این مناطق به ویژه روستاها بیداد می کند. چند وقت پیش یکی بهم گفت که فلان آقا که تخصش جغرافیاست به دلیل کمبود معلم به دانش آموزان ریاضی درس می دهد یا در فلان روستا چند نفر به دلیل فقر دیگر به مقاطع بالای تحصیلی نرفتند و ترک تحصیل کردند و گویا این مسئله در این مناطق طبیعی است و… واقعا جناب وزیر راست می گفت هرکسی بیشتر هزینه کند امکانات بهتری دریافت می کند. مناطق محروم پول ندارند، پس آموزش خوب نمی بینند، این دیگر به مسئول ربط نداره و مشکل آن خانواده ها هستند که تو این اوضاع پولی در بساط ندارند و دیگر عدالت آموزشی کشک. کاش هر کسی که مدیر آموزش و پرورش می شد یکبار قانون اساسی و اصل ۳۰ را می خواند و منظور از وسائل را فقط یک معلم و یک اتاق نمی دانست. این وضعیت حالا حالاها ادامه دارد و بیچاره قشر ضعیف جامعه که به خاطر این سیاست ها توانایی این را ندارند که امکانات درسی مناسبی برای فرزندان خود فراهم کنند.