نپرداختن سهم زندگی اجتماعی

هر انسانی در زندگی اجتماعی سهمی دارد. زندگی پویا و فعال یعنی اینکه به عنوان یک فرد در جامعه بتوانی در زمانی که به تو نیاز دارند، کارت را انجام بدهی. زندگی با خوردن و خوابیدن و لباس خریدن و فیلم دیدن و بی اعتنا از کنار یکدیگر گذشتن هم می گذرد؛ اما زندگی وقتی شاد و سالم و معنی دار می شود که منفعلانه و هرچه پیش آید خوش آید، نشود.می توانید یک وعده غذا برای چند بی خانمان درست کنید یا در مشارکت های بزرگ اجتماعی مثل خیریه ها و… شرکت کنید.آدم های شاد، آدم های بخشنده و فعال هستند و کسانی که سهمشان را در جامعه به خوبی می پردازند. پرداختن به خود و خود را دیدن در طولانی مدت باعث بیماری روانی و افسردگی و دوری هرچه بیشتر با شادی می شود.

از استرس تا موفقیت

برای تبدیل استرس به یک موقعیت فوق العاده برای پیشرفت، به جای اینکه بگویید شرایط چقدر استرس زاست، با صدای بلند به خود بگویید موقعیت پیش آمده کاملا هیجان انگیز است؛ شاید این واگویی در ظاهر ساده و بی اهمیت باشد؛ ولی به مغز فرمان می دهد که موقعیت را چگونه ارزیابی کند. زمانی که مضطرب یا هیجان زده می شویم، هورمون کوتیزول ترشح می شود. در این حالت واکنش مغز است که مشخص می کند هورمون به یک واکنش مضر یا مفید تبدیل شود و وظیفه ماست که حالت مناسب را در اختیار مغز قرار دهیم تا فرمان لازم را صادر کند. در این شرایط هرگز نمی توان مغز را قانع کرد که شرایط عادیست: فقط می توان به مغز القا کرد که شرایط بسیار هیجان انگیز است. در این حالت تنفس عمیق پنج ثانیه ای از راه بینی و بازدم شش ثانیه ای داشته باشید. دم و بازدم عمیق، سبب تغییرات شیمیایی مغز می شود و مانند داروی طبیعی ضد استرس عمل می کند. تصمیم با ماست که استرس را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کنیم یا مغلوب شویم سومین قدم این است که ژست یک قرمان را بگیرید؛ یعنی صاف بایستید، قفسه سینه را بیرون داده و سر را کاملا بالا بگیرید. ژست قهرمانانه سبب می شود اعتماد مغز به کاراییش افزایش یابد. در واقع این حالت ترفندی برای افزایش قابلیت و توانایی مغز است.

2 شهریور؛ آغاز هفته دولت گرامی باد

انفجار دفتر نخست وزیری در هشتم شهریور سال 1360 و شهادت دو یار دیرین امام (ره) و انقلاب و دو اسوه علم و تقوا، شهید محمد علی رجایی، رئیس جمهور و محمد جواد باهنر، نخست وزیر که نمونه ای از دولتمردان مردمی بودند در تاریخ هر ملت، فراز و نشیب‌های تلخ و شیرینی وجود دارد که تعیین‌کننده سرنوشت و سازنده فرهنگ آن ملت است. نظام جمهوری اسلامی در ایران به رهبری بزرگ مردی که جهان مانند او را کمتر به خود دیده است و همچنین جان‌فشانی فرزندان فداکار این مرز و بوم، حرکت خود را آغاز کرد. در این میان، شهادت دو شخصیت فداکار اسلام، رجایی و باهنر که به آتش کین منافقان سوختند، فصلی از شهادت را به نام «هفته دولت» در تاریخ انقلاب گشوده است. علت نام‌گذاری چنین هفته‌ای این است که دولت شهید رجایی، نخستین دولت و مکتبی بود که پس از حاکمیت لیبرال‌ها بر کشور، عهده‌دار امور شد. این دولت در آن دوره بحرانی، بیش‌ترین حد تلاش و کوشش را برای خدمت به اهداف مقدس انقلاب از خود نشان داد، تا آنجا که جان خویش را سر آن نهاد. زمانی که دولت شهید رجایی از مجلس رأی اعتماد گرفت و کار خود را شروع کرد، مردم ناراضی و نگران از عملکرد دولت موقت، در پی نخست وزیری می‌گشتند که عقده قلب آنها را بگشاید و به انقلاب شور و هیجانی دوباره ببخشد. این در حالی بود که یک خط لیبرالیستی می‌کوشید انقلاب اسلامی را از مسیر خود منحرف کند، آن را از حرکت باز دارد و به نابودی بکشاند. شهیدان رجایی و باهنر توانستند عشق و ایمان را به مردم ارزانی کنند و خدمات شایانی به همه مردم به ویژه محرومان ارائه دهند که برکات آن تا کنون نیز ادامه دارد.