احمد احمدی بیرجندی
شادروان استاد احمد احمدی بیرجندی معلم، مؤلف و نویسنده ای فاضل و متعهد بود که در محافل و مجامع ادبی و دانشگاهی طرفداران بسیاری داشت. وی در سال ۱۳۰۱ هجری شمسی در بیرجند چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم حاج ملامحمد دهگی بیرجندی از روحانیون نامی عصر خویش بود. پدرش مدرس مدرسه علمیه معصومیه بیرجند و از شاگردان مرحوم حاج شیخ محمد باقر گازاری بود و سالها در درس خارج ایشان شرکت کرده بود. استاد احمدی در ۶ سالگی در دبستان تدین که از مدارس تازه تأسیس در مکانی بسیار قدیمی بیرجند بود مشغول تحصیل شد، البته پدر استاد به مدارس جدید اعتقادی نداشت ولی مرحوم احمدی با انگیزه درونی در کسب علم و دانش سعی و تلاش بسیار می کرد؛ به طوری که در همه سالهای تحصیل شاگرد اول کلاس بود. احمد پس از اتمام مکتب خانه های سنتی قدیم در ۷-۸ سالگی به دبستان تدین رفته ، تحصیلات شش ساله ابتدایی را در این مدرسه و دبستان حکیم نزاری به پایان می رساند. در این دوران از طریق تعلیمات پدر و مادر در خانه با کتابهای مذهبی و معارف اسلامی آشنا می شود. وی می گوید :«دوستی اهل بیت را از مادرم آموختم که همیشه کتاب طریق البکاء را مطالعه می کرد و بر مظلومیت حضرت سیدالشهدا و سایر ائمه گریه می کرد به حدی که پدرم او را از افراط در گریه منع می کرد ، شیوه او در من بسیار اثر کرد، به همین جهت به سوی مدایح و مناقب اهل بیت کشیده شدم و مجذوب محبت آن بزرگوار گردیدم.» استاد احمدی پس از پایان تحصیلات متوسطه و دانشسرای مقدماتی درسال ۱۳۲۴ به کسوت معلمی در می آید ، و در رشته زبان و ادبیات فرانسه به دانشاندوزى پرداخت ، ولی دو سال بعد در دانشگاه تهران پذیرفته می شود و در رشته زبان های خارجی ادامه تحصیل می دهد. و در سال ۱۳۲۸ موفق به اخذ دانشنامه لیسانس فرانسه شد. در همین سالها بود که او علاوه بر دروس اصلى رشته فرانسه، توانست در درسهاى فرعى از محضر استادانى ادیب و دانشمند چون دکتر محمد معین، دکتر خانلرى، دکتر یحیى مهدوى و عالم ربانى الهى قمشهاى نیز استفاده کند.
پنجم صفر؛ شهادت حضرت رقیه (س)
روز پنجم ماه صفر مصادف است با روز شهادت حضرت رقیه (س) در خرابه شهر شام. کودکی که هنوز انگار صدای درخواست پدر از سوی وی، در کوچه پس‌کوچه‌های تاریک تاریخ بشری به گوش می‌رسد.
رخدادهای پیرامون واقعه کربلا در پنجم صفر سال ۶۱ هجری قمری به شرح زیر است:در روز پنجم ماه صفر سال ۶۱ ه.ق، حضرت رقیه (س) مظلومانه به شهادت رسید. نام شریفش «رقیه»، «فاطمه» و «زینب» و پدرش حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و مادرش ام‌اسحاق است.ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگی یا بیشتر در محرم ۶۱ هجری با پدر بزرگوارش به کربلا آمد. قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی حضرت اباعبدالله (ع) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زینب (س) در مورد وی سفارش کردند.حضرت رقیه (س) بعد از شهادت امام حسین (ع)، اهل بیت (ع) و اصحاب ایشان در صحرای کربلا، همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شهر شام، رنج‌های فراوانی دید.در شام بعد از دیدن سر نورانی پدر با پیشانی شکسته در خرابه، آن‌قدر ناله زد و گریست تا به ملکوت اعلا پیوست و بدن شریف آن حضرت را شبانه دفن کردند. از کهن‌ترین منابعی که نام آن حضرت با لفظ “رقیه” یاد شده است، قصیده سیف بن عمیره نخعی کوفی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) و امام موسی کاظم (ع) است.شواهد و مدارک درباره وجود شریف آن حضرت و استقرار قبر آن حضرت در مکان فعلی حرم مطهر ایشان همراه با معجزات و کراماتی از آن مظلومه بسیار است.
والیبال ایران در اوج
تیم ملی والیبال ایران در دومین مسابقه خود در گروه رقابت‌های قهرمانی جهان و در چهارمین دیدار در سالن استوژیتس آرنا پایتخت اسلوونی به مصاف مصر رفت و سه بر یک این تیم را شکست داد.مسابقه دو تیم ایران و مصر یازدهمین جدال تاریخ والیبال دو کشور بود که هفتمین برد را برای ایران به ارمغان داشت و در چهار مسابقه مصر فاتح میدان بوده است. همچنین تیم‌های ایران و مصر تا کنون دو بار در قهرمانی مردان جهان به مصاف یکدیگر رفتند که در سال ۲۰۱۰ ایران سه بر صفر مغلوب این تیم شد و در سال ۲۰۲۲ سه بر صفر به پیروزی رسید تا شکست آن دوره را جبران کند. تیم ملی والیبال ایران قبل از این مسابقه با ۲۸۴ امتیاز در رتبه هفتم رده‌بندی فدراسیون جهانی قرار داشت و مصر نیز با ۱۵۸ امتیاز در جایگاه نوزدهم بود و به نظر نمی‌رسد که برد ایران تغییری در جایگاهش ایجاد کند. در دیگر مسابقه گروه ایران، تیم هلند سه بر دو آرژانتین را شکست داد.
