کانال های امید بخش را نگاه کن

کانال‌های امیدبخش و شوق‌آفرین تلویزیون را نگاه کن. با جوانان و انسان‌های پرشور و نشاط نشست و برخاست کن. داستان‌ها و مطالب شوق‌آفرین را بخوان. دوستان پرامید را برگزین. در مجامعی حاضر شو که از روشنایی و امید در آن‌ها سخن رانده می‌شود و به محض این‌که دیدی شرایط سخت زندگی، تو را در گوشه‌ای به دام انداخته و تحت فشار قرار داده است، بلافاصله شرایط را به نفع خود تغییر ده و مسیری امیدبخش و شوق‌آفرین را برای خود برگزین. خواهی دید مادامی که ذخیره امید خود را با انتخاب لحظه به لحظه اتفاقات امیدبخش در زندگی خودت پر می‌کنی، یاس و افسردگی هرگز جرات نزدیک شدن به زندگی تو را پیدا نخواهد کرد.

نکات مهم هدیه دادن و گرفتن

در مورد هدیه دادن و هدیه گرفتن رعایت نکات زیر ضروری و لازم به نظر می‌رسد:هدیه دادن نشانه‌ی عشق و علاقه و توجه به طرف مقابل می‌باشد و هرگز نباید آن را به فراموشی سپرد.

هنر هدیه دادن را در تهیه نوع هدیه و تناسب آن با هدیه گیرنده با ابراز سلیقه و ظرافت در بسته‌بندی و نوع اهدای آن به کار ببرید که بعضی اوقات ندادن هدیه نامناسب و احتمالاً توهین‌آمیز خیلی بهتر از دادن آن است.

چنانچه هدیه‌ای که دریافت می‌نمایید به عللی مورد نظر و پسند شما نمی‌باشد، آن را با خوش‌رویی بپذیرید و از هدیه دهنده تشکر کنید.

هدایای شما برای فرزندان خانواده و فامیل که در اختلاف سنی کمی هستند و بخصوص اگر دوقلو باشند باید حتی الامکان از نظر کیفیت و کمیت یک جور باشد تا موجب دلخوری هیچ یک نشود.

در هنگام گرفتن هدیه بی‌تفاوت نباشید بلکه با احساس و سپاس آن را بگیرید و از سلیقه‌ی هدیه دهنده تعریف نمایید.خلاصه‌ی مطلب این که هدیه بدهید تا رشته محبتتان استوار شود زیرا هدیه محبت را افزوده و کدورت را از بین می‌برد.

شهادت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت باد
روز هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری، روز دردآلودی برای شهر سامرا بود؛ زیرا خبر شهادت امام عسکری (ع) در عنفوان جوانی همه جا را فرا گرفت. بازارها تعطیل شد و توده های محرومی که محبت خود را نسبت به امام، از ترس سرکوب نظام، نهان می داشتند، امروز عنان عواطف خروشان خویش را از کف دادند و شتابان وگریان به سوی خانه امام حرکت کردند.علی بن زید گفت: من اسبی داشتم و بدان می نازیدم یک روز خدمت ابومحمد علیه السلام رسیدم. به من فرمود اسبت چه شد؟ گفتم آن را دارم و هم اکنون بر در خانه شماست. فرمود: تا شب نرسیده، اگر خریداری پیدا شد آن را عوض کن و تأخیر مکن. در آن هنگام کسی بر ما وارد شد و رشته سخن را برید. من اندیشناک برخاستم و به خانه رفتم و به برادرم گزارش دادم. در پاسخ من گفت: من نمی دانم چه بگویم. از فروشش به مردم دریغم آمد. چون شب شد نوکری که آن اسب را تیمار می کرد آمد و گفت: ارباب! اسبت مرد. مرا غم فرا گرفت و دانستم امام از گفتار خود این را در نظر داشته است. یازدهمین پیشوای متقیان، امام حسن عسگری علیه السلام در سال ۲۳۲ ه. ق چشم به جهان گشود. پدرش امام دهم، حضرت هادی علیه السلام و مادرش بانویی پارسا و شایسته به نام حدیثه است که برخی از او با نام سوسن یاد کرده اند. از آن جایی که امام حسن علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند «عسکری» نامیده می شود. از مشهورترین القاب حضرت نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است. او ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش شش سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ ه. ق به شهادت رسید.