یک زمانی وقتی کسی می خواست بهانه ای طنز برای تاخیرش در بیرجند بیاورد می گفت در ترافیک گیر کرده ام اما کم کم این شوخی بامزه دارد تبدیل به یک واقعیت تلخ می شود و جایی این موضوع حساس تر می شود که مدل برنامه ریزی و شهرسازی بیرجند هم این مسیر را دارد دنبال می کند . همین حالا شما به عنوان مثال اگر بخواهید ظهر حدود ساعت 1از بلوار ناصری وارد تقاطع ابتدای غفاری شوید به طور متوسط باید نزدیک به 15 دقیقه فقط پشت ترافیک چراغ قرمز منتظر بمانید و یا اگر بخواهید از مسیر خیابان طالقانی و یا منتظری عبور کنید و یا گذری به سه راه اسدی داشته باشید باید حداقل وقت دوبرابری برای مدت زمان عادی طی این مسافت در نظر بگیرید . همه این مسائل به کنار وقتی می شنوید با این وضعیت خیابان ها و ترافیک معابر در ساعات خاص روز ، دوباره به فکر تمرکز جمعیت در همین هسته های مرکزی دارند دیگر نمی دانی باید چه بگویی و واقعا نمی شود فهمید که مسوولان برنامه ریزی شهری با چه توجیهی در نظر دارند بافت پادگان قدیم را هم به بافت مسکونی و پر ترافیک تبدیل نمایند . شاید هنوز معضل ترافیک برای بیرجند آنقدر پیچیده نباشد اما در افق چند سال اینده مطمئنا گره هایی ایجاد خواهد شد که با سطح تدابیر مسوولین فعلی قابل حل نخواهد بود . بحران ترافیک در مرکز استان را جدی بگیرید که برای افق های آتی تبدیل به یک تهدید جدی برای مردم و آسایش شهر زیبای بیرجند نگردد
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
