هرم پور
این روزها خبر ، شایعه و یا فضاسازی غم انگیزی در استان در حال چرخش است « استاندار خراسان جنوبی احتمالاً در روزهای آینده به عنوان استاندار یکی از استانهای بزرگ و پرماجرای کشور منصوب خواهد شد، همین و تمام! » خبر کوتاه و شوک آور است. احساس می کنم سکوتی دهشتبار همه ی استان را فرا گرفته است. از مردم و از مدیران هنوز هیچ انتظاری جز صبر نیست، اگر بشود و اگر بتوانند. و من بعید می دانم که کسی بر این جفای مشهود، صبوری کند! حالا من به نمایندگی از هزاران چشم مشتاقی که در همه ی این ماهها، نظاره گر تلاش های «معتمدیان» بودند، فریاد مطالبه آمیز مردم این دیار را بر سر مسؤولین کشور می زنم که وجدان، قول و تعهد هم چقدر چیز خوبیست! نمی دانم دارید یا نه؟ نمی دانم می شناسید یا نه؟ نمی دانم اهلش هستید یا نه؟ نمی دانم قبولش دارید یا نه؟ نمی دانم در ظرف کثیف برخی «آلزایمرهای» خودخواسته و عمدی سیاسی فراموشش کرده اید یا نه؟ اما این رسمش نیست.
منِ هشیار با مستان ندارم روی بنشستن.
که می گویند بشکن عهد و «بی شرمیست» بشکستن.
به نمایندگی از مردم می پرسم و به نمایندگی از مردم جواب می خواهم: مگر آقای «جمال عرف» معاون محترم سیاسی وزیر کشور در سفر چندماه قبلشان به بیرجند در جمع معتمدین استان قول ندادند که استاندار را در راستای حفظ منافع استان و مردم،به هیچ عنوان جابجا نخواهند کرد مگر اینکه ایشان وزیر یا معاون وزیر کشور شوند؟ از سال ۱۳۸۳ که سال تأسیس استان خراسان جنوبی است، یعنی طی شانزده سال، جابجایی هشت استاندار به نفع مردم است؟ تغییر سیاست ها، رویکردها، و سلیقه ها هر دو سال یکبار به نفع استان است؟ در کدام دانشگاه علوم سیاسی یا علوم اجتماعی این تِزهای مزخرف را آموزش می دهند و بر آن تأکید می کنند؟ ما به عهدمان که وفاداری و حمایت از استاندار بود سخت وفا کردیم که «پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا را »، اما شما چه؟ پروژه های نیمه تمام استان را چه کسی و با چه توان و همتی مثل «معتمدیان» خواهد توانست دنبال کند؟ طرحها و تفاهم نامه ها و ایده های روی کاغذ را که قرار است در سال «جهش تولید» با توان مضاعفی دنبال شوند چه کسی قرار است پیگیری کند؟ بودجه و اعتباراتی را که وزرا و وکلا در سفرهایشان به استان قول داده اند، چه کسی قرار است به دنبالش بدود و جذب کند؟ دهها سفر برنامه ریزی شده وزیران و مسؤولان مهم کشوری را چه کسی قرار است تازه نگه دارد که انجام بشوند و برای استان ارمغانی از دهها آورده و هدیه هایی از صدها امتیاز به دنبال داشته باشند؟ کدام عقل سیلم حکم می کند که در ماههای میانی مهم ترین سال دولت که سال آخر است، طعم شیرین تلاش های یک استاندار را با چنین بی تدبیری در جابجایی، به طعم تلخ و زهرآگین انتقاد و بی اعتمادی به قول ها و قرارهای دولتمردان تبدیل کند؟ کدام استان مستحق تر از خراسان جنوبی به حضور استانداری قوی و کدام استان اولویت دارتر در رفع محرومیت هایش بیشتر و جلوتر از استان ما؟ راست می گویید. دقیقاً همان چیزیست که در فکر شما مسؤولین محترم به آن اندیشیده اید؛ اینکه ما مردمی محجوب و مظلوم و بی زبان هستیم که اگر در یکسال، ده استاندار هم در اینجا منصوب کنید و هر ده تا را در یکشب هم جابجا کنید، لب از لب نمی گشایم و حرف از بند حرف باز نمی کنیم. واقعاً غیر از این است؟ حکماً فکر می کنید و درست هم اندیشیده اید که مطالبه گری ما با خوزستان، آذربایجان، کردستان، لرستان، اصفهان یا حتی تهرانِ خودتان زمین تا آسمان تفاوت دارد؟! شاید شما فکر می کنید که دارد. اما ما به شما، به قول هایتان و به قرارها و تعهدهایتان با مردم این استان بی اعتماد می شویم. با این چه خواهید کرد؟ استاندار جابجا بشود دیگر چه حرفی برای گفتن دارید؟ باور کنید هرچه رشته اید پنبه می شود و هر چه سرمایه اعتماد اجتماعی در این استان دارید یکجا از دست خواهید داد. ما چه شایستگی هایی کمتر از سایر استانها وپایین تر از مردمشان داریم؟ ما چه هیزم تری به دولت ها فروخته ایم که تعهد کرده اند ثبات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و حتی فرهنگی استان را با جابجایی های مکرر استانداران این استان به هم بریزند و آن را مشوش کنند؟ می خواهید ادعا کنم دستی در کار است؟ می خواهید ادعا کنم کف و سقف تصمیم هایتان در همین حد است؟ می خواهید ادعا کنم تنگ نظرید؟ می خواهید ادعا کنم به مشکلات استان واقف نیستید؟ می خواهید ادعا کنم برای مردم حرمت و برای خواسته ها و مطالباتشان فقط در حد یک سخنرانی تبلیغاتی ارزش قائل هستید؟ نه. من فقط ادعا می کنم ارزشی برای قولهایتان قائل نیستید. و این برای مردم خراسان جنوبی بسی سخت است. بدون تعارف همینجا اعلام می کنم تا سند مکتوب بماند و همه بدانند و ببینند که نوشتم؛ «رفتن «معتمدیان» از استان، یعنی فروکش کردن حال و هوای پرشور خدمت به محرومین، یعنی بر باد رفتن بسیاری از امیدها، یعنی از دویدن ایستادن دونده ای که پرچم توسعه را بر دوش می کشد تا روی خاکریز اول و خط مقدم اراده و همت و آرامش و آسایش مردم استان آن را نصب کند، یعنی عقب افتادن حداقل برای چندسال، یعنی دوباره فراموش شدن در بودجه ها و اعتبارات و سهم ها و نقشه های توسعه کشوری.« « محمدصادق معتمدیان» استاندار بزرگیست که به هیچ عنوان دوست ندارم از افعال ماضی برای بودن و یا رفتنش استفاده کنم. او مبدع یک جریان است و ایجاد کننده خط تولید باور، اراده و همتی که می تواند استان ما را به قله ی واقعی توسعه برساند. در سال جهش تولید، وقتی چنین نعمتی را قرار است از ما دریغ کنند، به چه چیزی فکر کنیم بهتر است؟ به بدقولی ها؟ به اتفاق های پیش بینی نشده روزهای آینده؟ به استاندار بعدی؟ یا به میزان اعتماد عمومی مردمی که چشم هایشان سویی برای دیدن چنین اتفاق های نامیمونی ندارد؟ بدون غلو و بدور از تعارف، این جابجایی را آنهم در یک استان مهم و استرتژیک مرزی، فعال شدن یک گسل بزرگ اقتصادی و اجتماعی و امنیتی در استان و یک گسست و فاصله قابل توجه در مسیر توسعه و پیشرفت خراسان جنوبی می دانم، گسل و گسستی که احتمالاً زلزله ی بزرگ از تداوم عدم تعادل های منطقه ای، تبعیض های بودجه ای، فراموشی های تاریخی، توسعه بیشتر کویر محرومیت ها و قطع شدن شریان متعادل و منطقی و مهم ارتباط استان با شاخه های اصلی مسؤولین کشوری را به دنبال خواهد داشت. در این میان، نقش معتمدین مردمی، شوراها، رسانه ها و به ویژه نمایندگان محترم استان در مجلس شورای اسلامی برای جلوگیری از این اتفاق مهم بسیار اثربخش و تاریخی خواهد بود. به شدت توصیه می کنم مسؤولین محترم در وزارت کشور،ورای خواست و نظر خود استاندار محترم، در این برهه تاریخی از شرایط کشور و استان، با احساس، مطالبات و خواسته های مکرر مردم بازی نکنند و این احساس نامیمون و ناخوشایند را هم به ما القاء نکنندکه خدای ناکرده، بازی خورده ایم و قرار است باز هم همان باشد که سالها پیش بود.منتظر می مانیم؛ منتظر خبرهای خوش از ماندن، نه از رفتن.
