دلم می سوزد برای نمایندگان مجلس و وزیر و وزرای دولت که هر روز برای خودشان یک بخشنامه و قانون صادر می کنند غافل از اینکه حکومت در سیستم بانکی بر اساس ارباب رعیتی است و مردم محروم و طبقه ضعیف جایی در این بانکداری اسلامی ندارند . کارمند یک شرکت خصوصی هستم و چند وقت پیش برای مشکلی به بانک مراجعه کردم تا تسهیلات بگیرم کاری به منت های فراوانی که به دلیل گردش حساب و کم بودن میانگین ندارم بالاخره پس از هزار شرط و شروط برای بلوکه کردن پول و وام ، وقتی نوبت به تشکیل پرونده شد فرمودند 2 ضامن کارمند نیاز است و از آنجایی که نداشتم پشیمان شدم و با یکی از دوستان که انسان متمولی است موضوع را درمیان گذاشتم جالب بود همان بانک و همان شعبه و همان کارشناس برای دادن تسهیلات به همین دوست ما نه تنها حرفی نزد بلکه با یک ضامن که البته همسر دوستم بود و البته کارمند هم نبود تسهیلات را به ایشان پرداخت کرد . ما که به هر حال کارمان راه افتاد ولی همین اتفاقات می افتد که یک نفر 3 هزار میلیارد بر می دارد بدون هیچ وثیقه ای و صدای کسی هم در نمی آید و یک نفر دیگر برای یک مبلغ جزئی باید 2 ضامن کارمند ببرد و آخر هم نتواند بگیرد . مصادیق این اتفاقات حتما زیاد است و همه مردم خوب می دانند و انتظار می رود در دولت اقای رئیسی این مشکلات ریشه کن شود تا مردم احساس کنند بانک ها برای خدمت به آنها هستند نه اینکه یک بانک نوکر و خادم ثروتمندان و طبقه مرفه جامعه باشد و با مردم ضعیف و طبقه متوسط و پایین مثل نوکر و رعیت برخورد کند . امیدوارم مسوولین اقتصادی استان در این خصوص و در باب جلوگیری از تبعیض این موارد را به بانک های استان متذکر شوند
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
