هرم پور- این روزها اگر خبرهای مهم کشور را دنبال می کردید، حتماً ماجرای تیتر جنجالی یکی از روزنامه های کشور علیه دولت و موضع گیری دولت سیزدهم در این باره را دیدید یا شنیدید. ماجرا از این قرار بود که یکی از روزنامه های معروف کشور روز سوم مهرماه، با درج یک تیتر در صفحه اول ، مباحثی را علیه دولت محترم مطرح کرد. هجمه ها شروع شد و بعضی کاسه از آش داغ ترها، به حساب فرصت مناسب انتقام گیری، وارد عرصه شدند و حتی در کمال تعجب، در اقدامی هیجانی، پیشنهاد تعطیلی روزنامه را مطرح کردند! روابط عمومی نهاد ریاست جمهوری، چند ساعت بعد، در یک موضع کاملاً منطقی و جالب اعلام کرد: «سیاست مبنایی دولت مردمی، چنانچه بارها از سوی رئیس‌جمهور محترم و سایر مسئولان ارشد دولت عنوان شده، تعامل حداکثری با رسانه‌ها، تلاش برای بهره‌گیری از ظرفیت نظارتی آنها و ایجاد فضای مفاهمه با اصحاب رسانه است. در همین مسیر و در راستای عمل به وعده‌های آیت‌الله رئیسی، رئیس امور دعاوی و قراردادهای نهاد ریاست‌جمهوری، ۲۹ شهریورماه امسال، در مکاتبات جداگانه‌ای با دادستان کل کشور، ریاست دادگاههای عمومی و انقلاب تهران و ریاست محاکم تجدید نظر، از همه شکایت‌های مطروحه از سوی این نهاد علیه رسانه‌ها اعلام گذشت کرد.» در ادامه این موضع گیری، بر این نکته مهم هم تأکید شده بود که : « دولت و مشخصا دفتر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، دست یاری به سوی همه رسانه‌های کشور و عزیزان تلاشگر در عرصه اطلاع‌رسانی دراز کرده است و امید دارد از ظرفیت‌های ممتاز آنها برای گزارشگری صادقانه آنچه در جامعه جریان دارد و همچنین نظارت بر عملکرد دستگاه اجرایی بهره ببرد.» به شخصه علیرغم بعضی نقدهای اساسی به مواضع و برنامه های دولت های محترم قبلی و فعلی، اما چنین رفتارهای منطقی و به دور از احساسات را کاملاٌ ستایش می کنم و همیشه آرزو داشته ام این مواضع، همواره گشایشگر بسیاری از مشکلات و راهگشای بسیاری از مسیرهای به مانع خورده باشند. حقیقت آن است که ما در استان خراسان جنوبی هم گاهی با تنگ نظری های مختلفی در حوزه رسانه مواجهیم. اساساً در استان ما نسبت مدیران با رسانه ها، حول چهار محور است: بعضی از مدیران رسانه ای هستند. یعنی خودشان اهل رسانه بوده اند و بعد از اختیار کردن جایگاههای مدیریتی، علاوه بر درک صحیح از ماهیت و وظایف و قلمرو رسانه، تعامل بسیار عالی با رسانه ها دارند. دسته دوم از مدیران عزیز ما در خراسان جنوبی، رسانه دوست هستند. یعنی رسانه ها، مطبوعات و خبرگزاری ها را دوست دارند اما نوع تعامل و گفتمان و نزدیکی با آنها را نمی دانند و لذا در یک مسیر سینوسی برد و باخت رسانه ای، مدام در حرکتند. دسته سوم ، مدیران گرانقدری هستند که رسانه پسندند، به این معنی که رسانه های همسو با فکر و تأیید کننده رفتارها و عملکردهایشان را می ستایند و رسانه های منتقد و ناظر را عموماً می کوبند. دسته چهارمی هم در خراسان جنوبی داریم که متأسفانه هنوز خودشان یا بقایایی از فسیل های فکریشان در بعضی از جاها حضور دارند. این دسته از مدیران، رسانه گریزند، یعنی عموماً رسانه ها را موی دماغ، بیکار، انگ زن، تهمت چسبان، فضول و منفعت طلب می خوانند و در جلسات رسمی با بی اعتنایی و در جلسات غیررسمی با انواع تهمت ها رسانه ها را می نوازند و حتی روابط عمومی ها را مدام زیر انواع فشارها می گیرند که خبری از محیطشان به بیرون درز نکند و مبادا مشکلی ایجاد شود. قطعاً بعضی از این دسته از مدیران، دست های ناپاکی دارند که می باید خیلی بیشتر از این ها، زیر ذره بین نظارت های عمومی و غیرعمومی باشد. باور من این است (و صمیمانه آرزو می کنم که این باور به این زودیها به ناباوری تبدیل نشود) که دولت آقای رئیسی، به دلیل نگاه مطلوب شخص ایشان به رسانه ها، دولتی رسانه ای خواهد بود. اگر دوباره به بیانه ای که بخشی از آن را با هم خواندیم بر گردیم، دو نکته مهم در باب رسالت رسانه ها در آن مستتر است: نکته اول تأکید بر بُعد نظارتی رسانه هاست، یعنی تأکید بر «نظارت بر عملکرد دستگاههای اجرایی»، و نکته دوم تأکید بر نوعی از کنشگری مهم و نه چندان جدید در کشور از سوی رسانه ها که در این بیانیه از آن به «گزارشگری صادقانه» تعبیر شده است. از قدیم گفته اند حرمت امامزاده را متولی نگه می دارد. احساس می کنم و باورم این است که در این سالها، ما رسانه ها و ما رسانه ای ها، به صورت غالب، متولیان خوبی برای رسانه های خودمان و برای فکرها و اندیشه هایمان بوده ایم. شاید گاهی در نوع بیان، زمان گفتن و شیوه های مطرح کردن، دچار خطا یا اشتباه های سهوی و حتی هیجان های اجتماعی شده ایم، اما غالبیت نگاه ما، خدمت، اطلاع رسانی شفاف، کمک به توسعه استان و کمک به حرکت های توسعه محور بوده است. من باز هم لازم می دانم تأکید کنم که خراسان جنوبی در آستانه ی جهش های توسعه ای مهم، این روزها به کارهای بزرگ نیاز دارد. کارهای بزرگ، نظارت های بزرگ هم می طلبد. و بخش عمده ای از این نظارت های بزرگ، می تواند و لاجرم می باید بر دوش همین گزارشگران صادق، یعنی رسانه های استان باشد. مدیران استانی باید به رسانه ها اعتماد کنند، باید تعاملاتشان را بیش از آنچه هست افزایش دهند، باید روز به روز حلقه ی اتصال تئوریک و عملیاتیشان با رسانه ها را چفت تر کنند، باید رسانه ها را در جاده ی توسعه استان ببینند و بپذیرند، باید مدام از رسانه ها نقد بخواهند، گزارش های مردمی بگیرند و پیشنهاد های عملی اخذ کنند. قطعاً روا نیست در دولتی که اینچنین به رسانه ها اهمیت می دهد، بعضی از مدیران، خواسته یا ناخواسته، نسبت به رسانه ها بی تفاوت باشند و یا چوب لای چرخشان بگذارند. بارها پیشنهاد کرده ام، این بار هم پیشنهاد می کنم، خوب است در کنار جشنواره های مطبوعاتی یا روابط عمومی استان که همیشه بخشی را به معرفی مدیران با تعامل با رسانه ها اختصاص داده است، از این پس بخشی هم به معرفی مدیران غیرتعاملی، موضع گیر و چوب لای چرخ رسانه ها انداز، اختصاص پیدا کند. باور کنید و باور کنیم همین مدیران، مدیران ضد توسعه استان هستند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
