امین جم – جاده های خراسان جنوبی این روزها شاهد تصادفات متعددی شده که خودروهایی موسوم به «شوتی» ، باعث و بانی آن هستند.خودروهایی که بی مهابا و اغلب به صورت گروهی در جاده های استان حرکت میکنند و مثل بمب های متحرک ، بیخ گوش مردم اند! دغدغه مردم استان به حدی جدی است که در پیام ها و تماس ها به روزنامه آوا ، مشهود است.در همین خصوص و برای طرح دغدغه مردم ، بخشی از این گفتگوها را در ادامه میخوانیم.
مهم نیست چطور رانندگی کنی !چون زنده ماندن ات در دست شوتی مقابل است!
«آقا دیشب تو جاده بودم خدا رحم کرد آرام رانندگی می کردم.خودروی شوتی در لاین خلاف و با نهایت سرعت ، نزدیک بود از روی ما رد شود!».این را آقای محمدی یکی از شهروندان بیرجندی که در جاده بیرجند – نهبدان تردد دارد می گوید و اضافه می کند : هروقت در این جاده می روم محال است از این شوتی ها نبینم.هیچ کار هم نمی شود کرد.تو هرطور رانندگی کنی ، دیگر اهمیت ندارد.زنده بودن یا نبودنت در دست راننده شوتی مقابل است که چطور رانندگی کند!
صف سوخت را تحمل کردیم اما شوتی ها که بیشتر شدند!
رضایی دیگر شهروند بیرجندی با بیان اینکه طبق آمار خود مسئولان شوتی ها بیشتر شده اند ، ادامه می دهد : طرح محدودیت سوختگیری در جایگاه و صف های سوخت را تحمل کردیم به این امید که وضع بهتر بشود.الان که آمارها بدتر شده و شوتی ها بیشتر! خب اگر طرح اشتباه بوده شفاف به مردم بگویند.درغیر اینصورت بگویند راهکار عملی مسئولان چیست؟؟؟وی تصریح می کند: ما قطعا کنار مسئولان برای مقابله با اینها هستیم.اما حداقل طرح های خوب اجرایی شود و مردم توجیه شوند.جان مردم در خطر است و انتظار داریم کسی فکری بردارد.
مسئولان بگویند با طرح محدودیت سوخت گیری، چه نتیجه ای گرفتند؟
جعفری شهروند هم استانی در تماس با ما با ما با بیان اینکه انگار سخت گیری در استان ما ژنتیکی است ، می گوید : این بی عدالتی است که از مرزنشینی فقط مشکلات اینچنینی عاید ما شود و هیچ وقت سودی از آن دشت نکنیم.خراسان رضوی هم مرز با افغانستان دارد اما مشهدی ها دردسر سوخت ندارند.من همین چند وقت پیش سفر بودم.هیج جا مشکل نداشتم.به نزدیک استان ما که میرسیم ، وضع متفاوت است! مردم معترض هم در صف های بنزین هرچه می گویند، کار از پیش نمی رود.خب سوختکش بخواهد سوخت بگیرد ، اول صبح کارش را کرده.مسافر بدبخت چه گناهی دارد؟برخی پمپ ها محدودیت زمانی هم داشتند! می گفتند باید فلان ساعت از اخری سوختگیری شما بگذرد.بخدا این انصاف نیست.وی با بیان اینکه مسئولان بگویند نتیجه طرح محدودیت سوختگیری چه بوده است ، ادامه می دهد : از سال قبل تا الان شوتی ها بیشتر از قبل شدن.تازه خطرناک تر.پس این یعنی اصلا اینجا سوخت رو جمع نمیکردن و اینهمه سختگیری بر مردم ، نتیجه ای برای کاهش قاچاق نداشته!
مقابله با شوتی ها باید در کل کشور باشد نه فقط در استان ما
یکی از مخاطبان روزنامه نیز در پیامی به ما اینطور نوشته است : دغدغه قاچاق ، یک دغدغه ی ملی است.اینکه در استان ما محدودیت زیاد ایجاد شده و مردم به زحمت افتاده اند ، واقعا قابل توجیه کردن نیست.سال قبل هم گفتیم به مسئولان که ادامه ندهید اما هنوز طرح محدودیت ادامه دارد.مشکل قاچاق باید کشوری حل شود.خود نیروی انتظامی می گوید اغلب هم استانی ما نیستند و سوختشان را از جای دیگر میگیرند.مسئولان باید کالبدشکافی کنند و ببیند کجای کار میلنگد؟ استان های دیگر باید پای کار بیایند و مدیریت کنند.چطور شوتی ها در جاده های ما اینهمه خسارت میسازند؟
پای شوتیها به جاده های روستایی باز شده است
شهروند دیگری که از یکی از روستاهای بخش مرکزی بیرجند با روزنامه تماس گرفته بود ، اینطور می گوید : پلیس به تازگی جاده های اصلی را میبند و اینها افتاده اند در جاده های روستایی.قطعا رانندگی خطرناک اینها را با کوچک بودن جاده های روستایی ، فاجعه ایجاد می کند.حالا چه باید کرد ، خدا میداند.
قبل ورود به روستا ، کابل تلفن را قطع کرده اند!
وی که بسیار نگران ادامه دار بودن جولان شوتی ها در روستاهاست ، ادامه می دهد : همین چند وقت پیش کابل تلفن یک روستا را قطع کردند که مبادا مردم نصف شب به پلیس زنگ بزنند و گزارش دهند.یعنی این همه سال امنیت استان ما با حرکت و سودجویی این شوتی ها ، دارد از بین می رود.
برخی با ظاهرسازی از مردم روستایی نفت جمع میکنند
«اینها گاهی با ظاهرسازی در برخی روستاها که میدانند هنوز نفت یا سوخت دارند ، شروع به خرید نفت روستاییان با سود خوب میکنند.مثلا در یک مورد ، خانم و آقا به بهانه اینکه نیازمندند ، در روستا نفت خریدند و در بانکه های خود ریختند.»این پیام یکی از شهروندان است که به گفته خود پیگیر این موضوع بوده و دغدغه دارد.وی در ادامه پیام خود ضمن تاکید بر اینکه در شرایط فعلی مردم متضرر می شوند ، می گوید : روستایی از همه جا بی خبر بخاطر ترحم ممکن است به اینها سوخت بدهد.نمی داند که در نهایت این سوخت بلای جان خودش می شود.این شوتی ها هم که چون سود سرشاری دارند ، عدد هایی را برای خرید سوخت مردم پیشنهاد میدهند که وسوسه کننده است.باید مسئولان اطلاع رسانی بیشتری کنند تا همه بفهمند چه خبر است.
برخی از ترس برخورد با شوتیها ، مجبور به انحراف از جاده می شوند
شهروند دیگری نیز در پیامی به آوا اینطور می گوید : چند روز پیش یکی از آشنایان بخاطر رانندگی خطرناک خودروی شوتی در مسیر خلاف ، مجبور به انحراف خودرو به پرتکاه شد و ماشینش چپ کرد.شانس آورد که زنده ماند.از اینها زیاد دارد اتفاق می افتد.فقط به امار تصادف و فوتی ها بسنده نکنید.وضع جاده ها خیلی بدتر از چیزی است که میتوان در آمارها گفت.خسارت وارده به این افراد را چه کسی میدهد؟امنیت ما چطور قرار است برقرار شود؟
وقتی کار نیست ، به سمت شغل کاذب می روند
محمد در پیامی که در شبکه های اجتماعی برای آوا ارسال کرده است ، اینطور می گوید : وقتی من جوان کاری ندارم ، مجبورم به سمت شغل های کاذب بروم.الان نهایت ۷ میلیون قانون کار به بدهند.ولی هر بار شوتی بالای ۱۰ تومن سود می کند.خب آن جوان هم به طمع می افتد.وگرنه همه میدانند سوخت کشی بازی با جان است!
پلیس ۳ ماه خودروی شوتی رو توقیف میکنه اما بازدارنده نیست
برخی شهروندان نیز در شبکه های اجتماعی درخصوص معضل شوتی ها و افزایش تصادفات ، به نبود قوانین بازدارنده اشاره کرده اند.علی در پیامی نوشته است : وقتی هر بار شوتی بالای ۵ تومن سود میکنه ، اینکه حالا سه ماه فوقش ماشینش بخوابه ، بازدارنده هست بنظر شما؟ اون سه ماه رو استراحت میکنه برای خودش!
درست است که کار نیست اما شوتی ها طمع کارند
مخاطب دیگری در پیامی نوشته بود : «من یه شوتی میشناسم که معتاده ، اونقدرم درامد داره که برای خانمش آیفون ۱۳ خریده! همه اطرافیانشم میدونن سوخت کشی میکنه.اما پول داره! ده تای یک کارگر زندگی میکنه.اینطوری نیست که بگیم همه شوتی ها چون بیکارن ، میان اینطور قاتل مردم میشن.والا هرکس یکم شرافت داشته باشه ، کاری که باعث کشته شدن مردم میشه ، نمیکنه.حالا بعضیا همش دفاع کنن و بگن کار نیست.این که دلیل نمیشه.»
چه کسی ترمز شوتی ها را می کشد؟
«دیشب جاده رو دیدی؟پر شده بود از پلیس.بچه های ما که جرات نکردن.ولی فک کنم بچه های شما که از این چیزا نمیترسن!ما که شب رفتیم … واستادیم و صبح باز راه افتادیم».این مکالمه را چند وقت پیش در حین خرید از سوپرمارکت شنیدم.ابتدا نفهمیدم منظورشان چیست.اما بعد که دیدم ظاهرشان به معتادها میخورد و ماشینشان هم از همین شوتی های معروف است ، فهمیدم چه خبر است.گویا بیشتر شوتی ها تیمی حرکت کرده و کسانی را دارند که قبل حرکت آمار جاده ها را به ریز برایشان مشخص و تحلیل می کند.این یک مثال ساده از زیست روزانه ما با شوتی هاست! شوتی هایی که با کمی دقت در شهر هم میتوان دیدشان.دم تعمیرگاه ها ، پشت چراغ قرمز ها ، جاده ها و … .ما هم ارزشی برایشان نداریم.هیچ جریمه ای هم برایشان ارزش ندارد و هرچه می خواهند می کنند.سوال اخر اما یک چیز است.ما فقط تماشاگران این صحنه مرگ هستیم؟فقط باید آمار کشته ها در جاده ها را بشنویم و سری به نشانه تاسف تکان دهیم؟مسئولان چه طرحی دارند؟ما مردم چه وظیفه ای داریم؟اینها بخشی از سوالات مردم است که در روزهای آینده پاسخ آن را از مسئولان میگیریم.منتظر گزارش بعدی ما باشید.
