من چند وقتی هست پیگیر رسانه شما هستم خواهشی دارم از شما زیرا میبینم دلسوزانه به جامعه نگاه میکنید . ببینید ما در استانی زندگی می کنیم که در هر ۳۰ کیلومتر مربعش یک یا چند معدن وجود داره که توان ارز آوری بالایی برای کشور و استان داره چه بسا که بیشتر این معادن شاید امروز ارزش استخراج داشته باشند نه حتی ده سال دیگه زمانی یادم میاد که صادرات چیان عاشق سنگ گرانیت کاهویی بیرجند بودن یا همون ماخونیک اما یکهو اون سنگ ارزش بالای خودش و توی جهان یا از دست داد یا هم کم ارزش تر شد یا با آمدن سنگ های مصنوعی به بازار روز به روز شاهد کم ارزش تر شدن این معادن هستیم و شاید در آینده ای نه چندان دور به عنوان سنگ های لاشه استفاده بشن بزرگترین دلیل خواموشی معادن ما نبود ماشین آلات استخراج هست که واردات آن بسیار سخت است مسوولان محترم خودتان که باقوانین واردات ماشین آلات بیشتر آشنا هستین چرا ما باید برای واردات این ماشین آلات عوارض ان چنانی بدیم درصورتی که ورود یک دستگاه شاید برای مدت کمتر از یک سال باعث بازگشت ارزی که خارج شده بشه و همان طور که میبینید در ایران هیچ ماشینی بازنشست هم نمیشه مداوم تعمیر و به کار برمیگرده این قوانین گمرکی باعث نابودی صنعت شده ک شاید در آینده حکم لباس چروکی که قبلا مد بود والان ارزشی نداره بشه خواهش مندم به این مهم فکر کنید و پیگیری کنید
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
