در خانواده یا خاندان ما هم همه جور خانواده ها از نظر مالی وجود دارد. در عید دیدنی امسال به مورد جالب و البته دردآور رو به رو شدم که تا این حد فکر نمیکردم این موضوع در استان ما و شهر بیرجند وجود داشته باشد. وقتی در عید دیدنی از بچه ها فامیل درباره درس و مشقشون سوال می پرسیدم، متوجه شدم کسانی که وضع مالی خوبی برخوردار هستند و فرزندانشان در مدارس غیردولتی درس می خوانند، توانایی حل بسیاری مسئله ها رو دارند اما در طرف مقابل کسانی که در مدرسه دولتی درس می خوانند، از این توانایی کمتر برخوردار هستند. دلیلش هم به برگزاری کلاس های تقویتی و خارج از برنامه است که مدارس غیر دولتی برای بچه ها برگزار می کنند و دانش اموزان این مدارس نه تنها توانایی حل موضوعات را دارند بلکه از درک بالایی در زمینه اطلاعات عمومی مثل تشریح فضای مجازی و ریز برنامه ها گوشی، هم برخوردار هستند. بچه های این مدارس فضایی برایش فراهم شده که حتی در مخیله دانش آموز مدرسه دولتی هم نخواهد رفت. البته از تلاش و کوشش همه معلمان مدارس دولتی باخبر هستم و می دانم درد آنها نیز نبود امکانات بروز هست نه کمبود اطلاعات و همانطور که دیدید آموزش و پرورش ما حتی در اسفندماه با پرداختی حقوق مواجه شد. حال در این فضا که همه چیز پولی شده چه انتظاری از جامعه خودمون داریم؟ فرزند دکتر، دکتر خواهد شد و فرزند کارگر، کارگر. این فقر امکاناتی مدارس دولتی شاید اکنون نتیجه خودش را ندهد اما 10 سال دیگر ما با نسلی مواجه خواهیم بود که دانش خوبی نسبت به مسائل نخواهد داشت و یا حداقل در مدرسه آن را یاد نگرفته است. خواهشا کمبود امکانات سخت افزاری در مدارس دولتی را پیگیری کنید و نگذارید آینده قشر زیادی از نسل جدید که در این مدارس تحصیل می کنند، قربانی نبود امکانات و اموزش های به روز شود.